İzmir’de Petrol-İş’in örgütlü olduğu Temel Conta fabrikasında sendikal haklarının engellenmesi ve asgari ücret dayatmasına karşı işçilerin grevi 53. gününde. İşyeri temsilcisi Sinem Kaya çalışma koşullarını, sendikal hakları için başlattıkları grevi Sendika.Org’a anlattı
İzmir Kemalpaşa’da Ford, Tesla, BMC, Roketsan gibi otomotiv sektörüne orijinal motor contası üreten 50 günü aşkın süredir sendikal haklarının tanınması için greve çıkan Temel Conta işçileri fabrikada üretimi durdurdu. Petrol-İş Aliağa şubesinde örgütlü olan ve işyeri temsilcisi Sinem Kaya çalışma koşullarını, sendikal hakları için başlattıkları grevi Sendika.Org’a anlattı.
Sinem Kaya şunları söyledi:
Grevimizi 10 Aralık’ta başlatarak 50 günü geride bırakmış olsak da mücadelemiz bir yıl önce başladı. Ford, Tesla, BMC, Roketsan gibi otomotiv sektörüne orijinal parça üretiyoruz. İçeriye baktığınızda 80 kişinin çalışabileceği bir durum var. Biz ise 20 kişi çalışıyoruz. 80 kişinin işini 20 kişiye yaptırıyor. Kişi sayısı az, iş çoktu. Hepimiz 20-35 yıllık kıdemli elemanlarız. Buna rağmen 35 yıllık,20 yıllık, 3 aylık işçide asgari ücret ile çalışıyor. Hepimiz evliyiz, çocuklarımız var. Bu şartlarda asgari ücretle geçinemiyoruz. Zam istediğimizde “İşinize gelmiyorsa kapı orada” dediler. Havalandırmanın dahi olmadığı bir yerde, sürekli hasta olarak çalışıyorduk. Greve çıktığımızdan beri soğuk havada, yağmurda buradayız, içeride hasta olduğumuz kadar hasta olmadık. Hiçbir önlem almadan havalandırma açtılar. Kimyasal gazlar filtre olmadan dışarıya bırakıldığı için, hava kirliliğine yol açtığı için şikayetçi olan insanlar tarafından kapattırıldı. Filtre de maliyetli olduğu için taşınacağımızı bahane ederek bir daha havalandırma açmadılar. Fabrikanın taşınması sürekli ertelendi. Taşınana kadar üretim devam ediyorsa bizim sağlığımızı da düşünmek zorundalar ama bizim sağlığımızı düşünen olmadı, emeğimizin karşılığını vermedi. Bizde kötü çalışma koşullarına, asgari ücrete karşı sendikaya üye olduk. Bir yıl boyunca işyeri sendikayı tanımadı, itiraz etti ve mahkeme süreci sürdü. Bizde bu süreçte sendikalaştığımız için baskılar arttı. Sendikamız tüm itirazlara rağmen kazandı ama işveren masaya oturmadı. Sendikayı tanımadı. Bizde çoğumuz kadın 17 işçi fabrika önünde direnişimizi başlattık.
Her bayramda, yılbaşında bizleri toplayıp “Biz bir aileyiz. Sizinle güçlendik, büyük masalarda sizlerin sayesinde oturuyoruz. Kocaman bir aileyiz” diyorlardı. Biz kapının önünde grev çadırımızı kurduğumuz günden beri Temel Conta’nın hiçbir zaman ailesi olmadığımızı, burada çalışma arkadaşlarımız ile bir aile olduğumuzu anladık. Petrol-İş Sendikası da bizleri ailesinin bir parçası yaptı. Şimdi kocaman bir ailemiz oldu.
İlk gün greve çıktığımızda “keşke bunu daha önce yapsaydık” dedik. Geç kaldığımız için pişman olduk. Ne hissediyoruz diye sorsanız, yine aynı şeyi söylüyoruz. Çok geç kalınmış bir mücadeleye giriştik. Keşke yıllar önce buna başlasaydık. Greve çıkmadan önce çalışırken kendi aramızda konuşuyorduk Polenez işçilerini. Polenez işçileri bize daha fazla bir umut oldu. Şimdi biz de diyoruz ki bir umut da buradan olacak.
Özel sektörde çalışan tüm arkadaşlarımıza bir çağrımız var buradan. Şu an geçinmek gerçekten zor. Bunu en iyi biz biliyoruz. O yüzden sendikalaşmak hepimiz açısından çok önemli. Geçinebileceğimiz bir ücret, İş sağlığı, güvenliğinin daha iyi olduğu dönemi bize sağlayacak olan yan yana gelip örgütlenmek. O yüzden herkes keşke sendikalı olsa. Patronların işçileri sömürüsüne dur demeliyiz Patronlar biz birleşmeyelim diye her yolu deniyor. Biz greve çıkmadan önce mahkeme süreci devam ederken bize “sendikanın oyunlarına gelmeyin, sendikası sizi kullanıyor, işten çıkarılacaksınız” diyerek baskıları arttırdılar. Bizi asıl kullanan sendika değil, yıllardır emeğimizin karşılığını vermeyen patronlar. Ama işçiler şunu bilmemeliler; patronların en çok korktuğu şey birleşmiş, örgütlenmiş, güçlü işçiler. O yüzden biz hiçbir baskıya boyun eğmedik. İşten çıkarılma tehditlerine karşı başımız dik o kapıdan çıktık, grevimizi başlattık. Asgari ücretle yaşamaya çalışıyoruz. Bu dönemde direnişleri arttırmamız gerekiyor.
Taleplerimiz net; sendikamızı tanıyarak masaya oturmasını, şartlarımızın ve ücretlerimizin iyileştirilmesini talep ediyoruz. Biz sendikalı olarak çalışmak istiyoruz. İnsanca yaşayabilmek için sendikalaşmanın önü açılmalıdır. Patron grevi kırmak için iş makinasını buradan taşıdı. Bu yaptığı grev kırıcılık ve suç! Sendikanın yetki belgesi geliyor ama patron keyfi olarak masaya oturmuyor. İşçileri, işçilerin anayasal hakkını korumak gerekiyorsa bunun bir yaptırımı olmalı.
Biz Temel Conta yönetimine buradan seslenmek istiyoruz. Biz işimizi yıllardır severek yapıyorduk. İçeriye girip tekrar işimize sahip çıkmak istiyoruz. O yüzden sendikamızı kabul et, biz girip çalışalım.
Polenez işçileri gibi, Temel Conta işçileri de kazanacak. Ve bu da diğer işçilere güzel bir direniş örneği olacak. Yan yana gelirsek tüm işçiler kazanacak, bundan da eminiz. Biz kazanacağız yani. Bu direniş, bu mücadele güzel bitecek.
Sendika.Org/İzmir