6 Şubat depremi herkesi ve tüm kurumları olduğu gibi Hatay Akademi Senfoni Orkestrası’nı da etkiledi. Onlar evlerini, arkadaşlarını, enstrümanlarını yitirdiler ama umutlarını değil. Depremin hemen ardından tekrar bir araya gelmek ve “Karanlık Zamanları” şarkılarıyla aydınlatmak için toplandılar. Bu büyük dayanışma İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin destekleri ve İBB Orkestrasının da katılımıyla İstanbul CRR konseriyle yola çıktı. Bursa, Samsun, Ankara konserlerini Almanya turnesi takip etti.

İBB Orkestrası ve Hatay Akademi Orkestrası belki de pandemide bile görülmeyen bir dayanışmayla geçtiğimiz 1 Nisan’da CRR’de bir konser verdi. Müzisyenlerin dayanışma öyküsünün benzeri bir dayanışmayla ortaya çıkan “Karanlık Zamanlarda Şarkı Söylemek” belgeseli tekrar ayağa kalkmaya çalışan ve bu yola CRR Konseriyle çıkan müzisyenlerin öyküsünü anlatıyor.

19. Uluslararası İşçi Filmleri Festivali kapsamında İstanbul’da iki yerde belgesel filminin gösterimleri olacak. Yönetmen Ethem Özgüven’in katılımıyla 9 Mayıs günü saat 20.45’te Beyoğlu Sineması ve 11 Mayıs günü saat 15.00’te Barış Manço Kültür Merkezi’nde belgesel izlenebilecek. Festivalin ayrıntılı katalogu için haberimize buradan ulaşabilirsiniz.

Hatay Akademi Orkestrası ekibi kendisini ve yolculuğunu şöyle tarif ediyor:

Hatay Akademi Orkestrası, kendi coğrafyasında kültür ve sanat alanında bir dönüşüm yaratma idealiyle yola çıkar ve tüm dünyanın kültürel zenginliğiyle tanıdığı kadim diyarın kültürel ve sanatsal oluşumlar, faaliyetler, fikirler, ekoller açısından da hak ettiği yerde olması için 2019 yılında kurulmuştur. Hatay Senfoni Orkestrası Kültür-Sanat Derneği (HSO) bünyesinde faaliyetini sürdüren Hatay Akademi Orkestrası, Hatay’ın senfonik formda kurulan ilk ve tek orkestrasıdır.  Orkestra üyelerinin tamamı konservatuar mezunları, konservatuar öğrencileri ve müzik öğretmenlerinden oluşur.  Kurulduğu yıldan bu yana çeşitli konser, proje, eğitim, atölye faaliyetleri gerçekleştirmiş, çekirdekten dönüşüm hedefiyle çocuk koro ve orkestraları kurmuştur. Farklı şehirlerdeki, Çukurova Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, İzmir Mahal Aura gibi kurum ve oluşumlarla ağ kurarak ortak projeler yürütmeye devam etmiş, Culture Civic, Kültür İçin Alan, A.B. Sivil Düşün tarafından da desteklenen projelerde yer almıştır.

HAO sanatın iyileştirici gücüne, yeni bir yaşamı örmek için ayakta kalmaya; sanatın, toplumun yaşadığı travmalardan çıkmasında rol alan en önemli dinamiklerden birisi olduğuna inanır. Bu gerçeklikten hareketle, tarihin yüklediği sorumlulukla bu yıkımdan da yeni bir var oluş, yeni bir yaşam örmek inancına sıkı sıkıya sarılarak çıkmaya kararlıdır. Yeni yaşamın örülmesinde rol almaya ve üstlerine düşeni yapmaya devam etme kararı almışlardır. Hataylı sanatçılar, sanat eğitimcileri ve bu ülkenin çocukları olarak tarih sahnesindeki görevlerini yerine getirmeye; Hatay’ın yaşadığı yıkımın ve felaketin aynı zamanda yeni bir var oluş olduğuna inanmışlardır. Tıpkı dünyanın basıncı altında elmasa dönüşen toz tanesi gibi, bu yıkımın yarattığı tozdan yeni bir var oluş, yeni bir yaşam örmeyi amaç edinmiştir.

Depremin hemen ardından bir başka dayanışma da Hatay Akademi Senfoni Orkestrası ve bir gurup belgeselci arasında başladı ve bu uzun yollar bir yıl boyunca birlikte kat edildi. Ortaya çıkan ilk belgesel 12 dakikalık “Anka Kuşu” belgeseliydi. Daha sonra kırk dakikalık “Geri Döneceğiz” belgeseli oluştu. En son olarak da 42 dakikalık depremin birinci yıl dönümü ve Almanya konserlerinin de eklendiği “Karanlık Zamanlarda Şarkı Söylemek” belgeseli ortaya çıktı. Belgesel İstanbul Film Festivali, Uluslararası İşçi Filmleri Festivali, Dökümentarist festivalleri gösterimlerinin yanı sıra birçok farklı coğrafyada gösterilecek.

Uluslararası İşçi Filmleri Festivali açılışında gösterilen Anka Kuşu filmiyle başlayan yolculuk, yine aynı festivalde gösterilen “Karanlık Zamanlarda şarkı Söylemek” filmiyle bitti.

Belgeselin yönetmeni İstanbul Bilgi Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğretim Üyesi Ethem Özgüven film ve süreçle ilgili şunları söyledi:

Hiçbir kurum ya da kişiden destek almadan, dayanışmayla yaptığımız bu belgeselle amacımız Hatay’da yapılması için mücadele edilen kültür merkezinin oluşmasına katkı sağlamak. Depremin ardından Tuğçe Tezer bizi şef Ali Uğur ve Hatay Akademi Senfoni Orkestrası ile tanıştırıncaya kadar çok umutsuzduk. Ancak bu büyük felaketin ardından onlarla girdiğimiz dayanışmayı öykülemek bizim acımızı da dayanılabilir kıldı. Depremin ilk günlerinde Gürcan Öztürk, Ulaş Beşoklar, Cevat Ezgin, Aksel Anıl ve Berk Armağan zaten bölgeye gitmişlerdi, böylece çalışmaya hemen başlayabildik. Bundan sonra Alaattin Timur ve Petra Holzer Özgüven’in iletişimi, İşçi Filmleri Festivali’nin dayanışma ağıyla Türkiye’nin her yanına dağılmış olan orkestra üyelerine ulaştık. Daha sonra Adil Çetinkaya, İmre Azem ve Ege Davrak, Özge Su Cadun, Levent Menekay, Metehan Köktürk ve adlarını ancak filmin sonunda görebileceğiniz çok büyük bir ekip bu dayanışmaya katıldı. Kurgu sürecinde Metehan Köktürk ses düzeltmelerini yaptı. Orkestra yıkıntılara ve yaralara rağmen tekrar tekrar buluştu ve umudu var etti. Öyküleri ve yolculukları İstanbul, Bursa, İzmir, Ankara’dan Almanya’ya kadar uzadı. Bir yandan müzisyenlerin dayanışması güçlenirken bir yandan da onların öykülerini anlatmaya çalışan bizim dayanışmamız genişledi. Tamamen ihmallerden ve eksiklerden belki de yüzbinlerce hayat kaybettik. Bir rakama dönüşünce daha da utanç verici oluyor.

Hatay Akademi Senfoni Orkestrası’nın yaralarımızı sardığını, hepimizi iyileştirdiğini gördük.

Sendika.Org