İSİG yıllık iş cinayetleri sayısının 2000 civarında seyrettiğine dikkat çekerek, “Son sekiz yılda büyüme hedefli üretim zorlamaları binlerce işçinin ölümüne neden olmuştur. Ek olarak 15 Temmuz sonrası sendikal faaliyetin yoğun bir baskı altına alınması ve son bir buçuk yılda salgında ölümüne çalıştırma koşulları bu süreci daha da derinleştirmiştir. 6331 Sayılı İSG Yasası’nın işçi ölümlerini engelleme hususunda bir etkisi gözükmemektedir” diyor
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), Ağustos 2021 iş kazaları raporunu açıkladı. İSİG’in raporuna göre ağustos ayında en az 174, yılın ilk sekiz ayında ise en az 1494 işçi hayatını kaybetti.
İş cinayetleri azalıyor mu?
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü Cafer Uzunkaya’nın ölümlü iş kazalarında azalma olduğuna ilişkin açıklamalarına dikkat çekilen raporda, bu açıklamaların kayıt dışı çalışanların yaşadığı iş kazalarını ve meslek hastalıklarını yok sayan verilere dayanan bir PR çalışmasından ibaret olduğu belirtildi:
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü Cafer Uzunkaya, AB tarafından finanse edilen projeler olan ‘İş Sağlığı ve Güvenliği Destek ve Rehberlik Sisteminin Geliştirilmesi Projesi’ kapsamında Mersin’de ve yine AB tarafından finanse edilen ‘Madencilikte İş Sağlığı ve Güvenliğinin Geliştirilmesi Projesi’ kapsamında Çorum’da, Sivas’ta vb. bir dizi etkinliğe katıldı. Burada hemen hemen aynı açıklamalarda bulundu. Uzunkaya’nın açıklamalarından iki hususun altını çizelim:
1- 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu sonrasında iş kazalarında yüzde 41,3 oranında bir azalma meydana geldi.
2- Madenlerimizde en fazla ölümlerin yaşandığı 2000’li yıllarda binde 88 olan ölümlü iş kazaları binde 35’lerin altına düştü.
Bu söylemler Çalışma Bakanlığı’nın (AKP ve Cumhur İttifakı’nın) PR çalışmasıdır. Böylece hem tüm işkollarında hem de madencilik alanında işçi ölümlerinin azalmasına dair adımlar atıldığı ve bu noktada çok önemli bir ilerleme sağlandığı algısı oluşturulmaktadır.
Oysa gerçekler farklıdır. Neden mi?
1- SGK, ölümlerin yoğun olduğu tarım, inşaat başta olmak üzere kayıt dışı istihdamı görmemektedir.
2- SGK, 2000’li yıllarda meslek hastalıkları sonucu ölümleri tamamen hasır altı etmektedir.
3- SGK’nın açıkladığı iş kazası istatistik verileri incelendiğinde birçok tutarsızlık mevcuttur.
4- SGK sözcüleri sürekli olarak bilimsel olmayan bir bakış açısının doğrultusunda yaptığı oransal açıklamalarla işçileri yanıltmaktadır.
Pandemide üretim zorlaması ve sendikal faaliyete yönelik baskılar öldürüyor
İSİG yıllık iş cinayetleri sayısının 2000 civarında seyrettiğine dikkat çekerek, “Son sekiz yılda büyüme hedefli üretim zorlamaları binlerce işçinin ölümüne neden olmuştur. Ek olarak 15 Temmuz sonrası sendikal faaliyetin yoğun bir baskı altına alınması ve son bir buçuk yılda salgında ölümüne çalıştırma koşulları bu süreci daha da derinleştirmiştir. 6331 Sayılı İSG Yasası’nın işçi ölümlerini engelleme hususunda bir etkisi gözükmemektedir” diyor.
İSİG’in yüzde 65’ini ulusal basından, yüzde 35’ini ise yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, meslek örgütleri ve sendikalardan derlediği bilgilere dayanarak tespit ettiği kadarıyla ağustos ayında en az 174 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
İş cinayetlerinin aylara göre dağılımı şöyle:
174 emekçinin 150’si ücretli (işçi ve memur), 24’ü kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
İş cinayetlerinde ölenlerin 7’si kadın işçi, 167’si erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, ticaret, sağlık ve konaklama işkollarında meydana geldi.
16 göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti: 6’sı Suriyeli, 4’ü Rusyalı, 3’ü Afganistanlı, 1’i Gürcistanlı ve 1’i İranlı.
Ölümler en çok tarım/orman, inşaat/yol, taşımacılık, sağlık, metal, güvenlik, ticaret/büro, konaklama, enerji, belediye/genel işler, madencilik, tekstil, gemi/tersane, kimya ve ağaç işkollarında meydana geldi.
Ağustos ayında iş cinayetlerinde ölenlerin 5’i (yüzde 2,9) sendikalı işçi. Sendikalı işçiler tarım, eğitim, metal, sağlık ve belediye işkollarında çalışıyordu.
En fazla ölüm nedenleri trafik/servis kazası, COVID-19, ezilme/göçük, kalp krizi, yüksekten düşme, elektrik çarpması, zehirlenme/boğulma, şiddet ve intihar.
11 çocuk çalışırken hayatını kaybetti. Çocuk işçiler tarım, ticaret, inşaat ve konaklama işkollarında çalışıyordu.
51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 44 emekçi bulunuyor: Çiftçiler ve esnaflar ile tarım, gıda, maden, tekstil, ağaç, metal, enerji, taşımacılık, gemi, sağlık, konaklama, güvenlik ve belediye işçileri.
Genel olarak yaş gruplarına göre ölümlere bakıldığında:
18 ölüm İstanbul’da; 10’ar ölüm Antalya, İzmir ve Kahramanmaraş’ta; 9 ölüm Gaziantep’te; 6’şar ölüm Kocaeli ve Manisa’da; 5’er ölüm Ankara, Balıkesir, Diyarbakır, Sakarya ve Şanlıurfa’da; 4’er ölüm Çanakkale, Konya ve Mersin’de; 3’er ölüm Artvin, Bolu, Bursa, Sivas, Tekirdağ ve İspanya’da; 2’şer ölüm Adana, Adıyaman, Batman, Edirne, Erzurum, Giresun, Hatay, Kastamonu, Kayseri, Muğla ve Nevşehir’de; 1’er ölüm Afyon, Ağrı, Aksaray, Aydın, Bartın, Bayburt, Bilecik, Çorum, Denizli, Düzce, Karabük, Karaman, Kars, Kırşehir, Kilis, Kütahya, Mardin, Ordu, Osmaniye, Şırnak, Trabzon, Uşak, Yalova, Zonguldak, Almanya, Irak, Rusya ve Yunanistan’da meydana geldi…
2021 Ağustos ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 174 işçinin adları:
Ali Özkılıç, İbrahim Erdoğan, Mehmet Cin, Hasan Düzgüner, Resmiye Engel, Nebiye Yiğit, Hilmi Çakıcı, Faruk Özkan, İmam Şahin, Abdülhamit Gür, Mahmut Karaaslan, Erdal Çubuk, Seçkin Akıncı, Mert Yıldırım, Yunus Topal, M.M., Yaşar Koç, Saim Akçıl, Yaşar Öztopaloğlu, Serkan Mirzaoğlu, Oğuz Avşar Aydın, Edip Uzunoğlu, Evgenii Kuznetsov, Vıladıslav Berkutov, Nıkolai Omelchenko, Vadim Karasev, Lurii Chuborov, Belkize (Hacer) Çelik, Mustafa Dilcan, Yaşar Dikmen, Mehmet Deniz, Özgür Özbek, Çetin Güner, Mıng Muhammad, Kaan Eşref Koç, Ersin Maden, Bayram Korkmaz, Zahit Öğüt, Ahmet Koçer, Ersen Dağlı, Süleyman Sakin, Necdet Arslan, Hidayet Şahin, Şehmus Temiz, Muzaffer Öksüz, Murat Çakmak, Yıldırım Akbaş, Ahmet Gürel, Rasim Mergen, Kader Alptuğ, Sezer Polat, Yaşar Öztürk, Yunus Beyoğlu, Ertuğrul Sevik, Süleyman Ekrem, Uğur Çil, Yahya Berkay Şahin, Celal Uluçay, Mehmet Altun, Gizem Özgün, Erdoğan Ergenç, Soner Yonca, Mehmet Önal, Mikail Mercan, İsmail Uçar, Mahmut Bozkurt, Fahrettin Çetinkaya, Zafer Uzuntaş, Habib Yılmaz, Nurettin Şimşek, Emrullah Gültekin, Ümit Ünal, Erol Bayraktar, Fadıl Setirek, Mevlüt Çetin, Yasin Tetikel, Hacı Ahmet Salman, Faysal Kızılırmak, Ercan Ortaç, Gökhan Kavak, Şerif Henderî, Şahin Körür, Talip Özkan, Uğur Koç, Halil Şen, Tuğrul Uluer, Erol Ergün, Kağan Horozal, Ercan Umut Dalman, Tarık Arslan, Emre Sağlam, Zeki Alter, Battal Baltacı, Halil Erdil, Mustafa Aksöyek, Tahsin Yeğen, Mecit Muhammed Madal, Emcet El Şvavbi, Emat Eldin, Musa Çakmak, Sıddık Ünal, Ahmet El Hassan, Abdurrahman Tam, Okan Gülsoy, Abdullah Kara, Süleyman Korkmaz, Hamza Malgaz, Mehmet Birgi, Mehmet Ali Söken, Selim Cagcag, Osman Kaya, Bünyamin Güneş, Erdoğan Şişeci, Ferit Akyapı, Kerem Kader Başol, Cengiz Umut, Ali Köse, Yılmaz Atak, Arap Kefenek, İslam Gasyak, Ömer Sayım, İbrahim Sarımehmet, Osman Küçüknalbant, Ahmet Akdeniz, Hasan Argındoğan, Mindia Gatenadze, Ferhat Alabalık, Yılmaz Çiçek, Harun Alper Yalıçetin, Mahmut Ağdemir, İlhami Atılgan, Murat Tad, Ahmet Avcı, Fevzi Karataş, Muazzez Dönmez, Selda Yardımcı, Mehmet Ağdemir, Halim Can Keskin, Bülent Kesim, Hediye Aksoy, Mustafa Bülbül, Mazhar Palta, Yakup Çakır, Mustafa Memicik, Selim Yeşilçam, İbrahim Birincioğlu, Mustafa Yılmaz, Arif Kılıç, Halil Ümit Yıldız, Tekin Kaya, Mustafa Çankal, Murat Güler, Sonay Erer, Çetin Akbaş, Sinan Baygül, İbrahim Okçu, Eyüp Sönmez, Ercan Ender Yıldız, Mehmet Emir, Zeynel Sarı, Müslüm Çakır, Mustafa Kılınç, Yusuf Demirli, Münür Erdem, Tuncay (Dursun) Çakıroğlu, Mustafa Salebci, Mustafa Turgut, Velit Faris, Kemal Tekin, Ali Saçlı, Yasin İnce, Bayram Baran, Ramazan Çelik ve ismi öğrenilemeyen üç işçi…
Sendika.Org