Bursa’da Renault işçilerinin yaktığı direniş ateşi büyüdü. Renault, Tofaş, Coşkunöz, DJC ve Mako işçileri direniyor. Direnen Renault, Tofaş ve Coşkunöz fabrikaları, 70’lerin ikinci yarısında etkili direnişlere, işçi olaylarına sahne olan fabrikalardı. 1977 Büyük Grev döneminde ve izleyen, 1980 Eylülü’ne kadar süren grev dalgasında Bursa işçisi hep adından söz ettirmişti. Bursa, DİSK’in kurucusu ve uzun yıllar […]
Bursa’da Renault işçilerinin yaktığı direniş ateşi büyüdü. Renault, Tofaş, Coşkunöz, DJC ve Mako işçileri direniyor.
Direnen Renault, Tofaş ve Coşkunöz fabrikaları, 70’lerin ikinci yarısında etkili direnişlere, işçi olaylarına sahne olan fabrikalardı. 1977 Büyük Grev döneminde ve izleyen, 1980 Eylülü’ne kadar süren grev dalgasında Bursa işçisi hep adından söz ettirmişti. Bursa, DİSK’in kurucusu ve uzun yıllar lokomotifi olan Maden-İş içindeki siyasi mücadelede de önemli rol oynamıştı. Bursa metal işçisi böyle bir tarihsel deneyime sahip.
Metal işçisinin bu büyük kalkışması, kitleselliğiyle bir kenti sarstı, kamuoyunun gündemine oturdu ve – belki de en önemlisi – “kendiliğinden” niteliğiyle üzerinde çok düşünülmesi gereken bir eylem oldu.
Direniş, Türkiye’nin en güçlü işveren örgütü olan Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası’na (MESS) ve onunla içli dışlı olduğu bilinen yılların “işçi sendikası” Türk Metal’e karşı işçilerin doğrudan kendi yarattıkları dinamik/demokratik mekanizmalarla örgütlendi.
Direniş, “işçi sınıfının doğrudan eylemi” olarak sürüyor.
Bursa’da direnen metal işçileri, işkolunda örgütlü Türk Metal dışındaki sendikalara da uzak duruyorlar. Bunun siyasi nedenleri de var elbette. Ama bu cesametteki bir kitle eyleminin kendi içinde ve kendi yarattığı örgütlülükle sürüyor olması, sadece işçilerin yıllar içinde “değişen” siyasi tercihleriyle açıklanamaz. Direniş, tabandaki özgüveni ve kararlılığı gösterdiği kadar sendikalara karşı giderek büyüyen bir güvensizliği de ortaya koyuyor.
İşçi fabrikaya yakın değil fabrikanın içinde olan, bürokratik değil dinamik ve demokratik sendikalar istiyor. Karar mekanizmalarında doğrudan ve etkili olarak yer almak istiyor.
Bursa’da metal işçisinin kendiliğinden kalkışı, işçi sınıfı ve sendika hareketi için önemli kırılma noktalarından biri oldu. Direniş nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın, sınıf hareketinde silinemeyecek izler bırakacak. Sendikalar bugünden yarına direnişten nasıl bir ders çıkarırlar ya da çıkarırlar mı bilinmez ama uzun vadede işçi sınıfı kazandı. Daha şimdiden.
Sendika.Org, yayın hayatına başladığından bu yana işçi sınıfı hareketinin, solun ve genel olarak toplumsal muhalefetin gündemine ilişkin, farklı politik perspektiflerden düşünsel katkılara açık bir tartışma platformu olagelmiştir. Sitemizde yayımlanan yazılar yayın kurulunun politik perspektifiyle uyumluluk göstermeyebilir. Amacımız, mücadelenin gereksinim duyduğu bilimsel ve politik bilginin üretimini zenginleştirecek tüm katkılara, yayın ilkelerimiz çerçevesinde, olabildiğince yer verebilmektir.