Çam ağacını faşiste benzeten bir arkadaşım vardı. “Hiç düşündün mü Kemal çam ağaçlarının altında ne ot bulunur ne çiçek ne de yılan yahut kerten kele. Hatta üçgül bile bitmez. Çam ormanında hayvan bile yaşamaz. O iğneleri var ya hiçbir canlıyı yaşatmaz mıntıkasında. Çam ormanında çamdan başka bir şey göremezsin. Ama bir meşe ormanına gir de […]
Çam ağacını faşiste benzeten bir arkadaşım vardı.
“Hiç düşündün mü Kemal çam ağaçlarının altında ne ot bulunur ne çiçek ne de yılan yahut kerten kele. Hatta üçgül bile bitmez. Çam ormanında hayvan bile yaşamaz. O iğneleri var ya hiçbir canlıyı yaşatmaz mıntıkasında. Çam ormanında çamdan başka bir şey göremezsin.
Ama bir meşe ormanına gir de bak. Böğürtlen, alıç, ahlat, muşmula, it üzümü, eşek biberi, dere otu, ebegümeci, dedem sakalı, karavlık. Hepsini bulursun.
Hani senin Hasan dağın var ya orası meşeliktir. Oralara zorla çam dikmeye çalışıyorlar. Tutar mı tutar, orman bile olur lakin çam ormanında düş göremezsin, uyur uyanamazsın. Oysa meşe ormanında her gün bir sevdaya uyanırsın”
Hiç düşünmemiştim. Birden aklıma düştü. Anadolu’nun eskilerde bir meşelik olduğunu. Şimdilerde çam dikilmeye çalışıldığını. İçimden bir şarkı geçti “dut ağacı boyunca, dut yemedim doyunca.”
T.C. Hasan aradı “TC yaz adının başına”.
“Olur, Hasan” dedim, “Yazayım ama az bana bak. Çemişkezekte insanlara bok yedirdi TC, Maraş’ta Alevileri katletti TC, Bilim adamlarını, sanatçıları, ,öğretmenleri öldürttü TC.”
“Hasan” dedim “ Ermeniler bir milyon kişimizi öldürdünüz diyorlar”
“Hasan” dedim “Kürtler …”
“Hasan” dedim… Dinle kapatma telefonunu. Sanatçılarını Sivas’ta diri diri yaktıran TC. Hasan dur dinle. Kapat Hasan kapat.”
Berçelan yaylasındaki Ceylan kızı duyma Hasan. Hiç ıslığa ağladığın oldu mu Hasan. Hiç ağlamaya ağladığın oldu mu?
Hiç dal gibi oğlunun parçalanmış bedenini eşeğe yükledin mi bre Hasan. Hiç gül yüzlü kızının parampirçik olduğunu gördün mü? Kırk katırla kırk yürek taşıdın mı?
Bunları yapan kim bre Hasan. TC değil mi?
Adının başına TC koy diyorsun. Olur, be Hasan.
Bilirim sevdiğini Deniz’i. Unutamazsın İbo’yu.
Ve Mahir….
Kim öldürdü, kim? Kim? Kim?
Hani bir türkü var Hasan ‘Karadeniz, Dört karanfil verdik sana, her biri bir engin deniz’ diye.
Hadi TC koyalım adımıza.
Yaz Hasan yaz için rahat etsin.
Hrant Dink için, Turan Dursun için, Uğur Mumcu için, Doğan Öz için, Ümit Kaftancıoğlu için TC yaz.
Ümit Kaftancıoğlu mu? Hani sabah sabah gözlerimizden öpen biri vardı. Unuttun zahir.
Yaz be Hasan…
Bu ceberut devletin adını adına katmışsan, beni de yanında istiyorsan ne diyeyim sana.
Seni seviyorum. Yoluna ölürüm.
Yaz Hasan.
TC Kemal Yılmaz.
Sendika.Org, yayın hayatına başladığından bu yana işçi sınıfı hareketinin, solun ve genel olarak toplumsal muhalefetin gündemine ilişkin, farklı politik perspektiflerden düşünsel katkılara açık bir tartışma platformu olagelmiştir. Sitemizde yayımlanan yazılar yayın kurulunun politik perspektifiyle uyumluluk göstermeyebilir. Amacımız, mücadelenin gereksinim duyduğu bilimsel ve politik bilginin üretimini zenginleştirecek tüm katkılara, yayın ilkelerimiz çerçevesinde, olabildiğince yer verebilmektir.