Sendika üyesi olmalarının ardından işten çıkartılan 35 işçi, TOGO Ayakkabı Fabrikası önünde direnmeye devam ediyor Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nin karşısında bulunan, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na 3 km uzaklıkta olan Togo Ayakkabı Fabrikası’nda çalışan ancak sendikalı olmalarının ardından işten çıkartılan işçiler, sendikalı olarak işlerine geri dönmek istiyor. 55 işçiden 35’inin insanca yaşayabilecek bir ücret talebiyle […]
Sendika üyesi olmalarının ardından işten çıkartılan 35 işçi, TOGO Ayakkabı Fabrikası önünde direnmeye devam ediyor
27 Nisan’da 9 işçiyle başlayan ve bugün 35 işçiyle devam eden fabrika önündeki direniş bugün (10 Mayıs) 14. gününe girdi. Direnişin 13. gününde direniş alanını ziyaret eden Halkların Demokratik Kongresi YKÜ ve İstanbul bağımsız milletvekili Levent Tüzel, Basın-İş Genel Başkanı ve CHP Genel Başkan Yardımcısı Yakup Akkaya ve Türk İş Ankara Temsilcisi Eyup Kopaner desteklerini açıkladı.
Ziyaret sirasında basına açıklama yapan Deri-İş Genel Başkanı Musa Servi, Togo işçilerinin tek talebinin insanca koşullarda çalışmak ve emeğinin karşılığını alabilmek olduğunu söyledi.İşverenin işçileri işten çıkartarak sendikadan kurtula bileceğiniz zannettiğini söyleyen Servi sözlerine şu şekilde devam etti: “Togo patron bizi tanımak istiyorsan 414 gündür direnen Kampana Deri işçisine bakmalıdır, 282 gündür direnen Savranoğlu Deri işçisine bakmalıdır, 352 gündür tek başına direniş göstermiş olan DESA işçisi Emine Aslan’a bakmalıdır” dedi.
Fabrika kapanırsa mağaza önündeler
Togo patronunun fabrikayı kapatmakla işçileri tehdit ettiğini söyleyen Servi fabrikanın kapanması durumunda direnişlerini mağazaların önüne taşıyacaklarını söyledi. Atılan işçilerin bir an önce işe sendikal haklarıyla beraber iadesini isteyen Selvi, bunun yapılmaması durumunda mücadelelerinin daha fazla büyüyeceğini söyleyerek konuşmasını sonlandırdı.
Yapılan açıklamanın ardından direnişte olan işçilerle ve sendikacılarla bugüne kadar fabrikada yaşadıklarını, taleplerini ve direnişlerini konuştuk. İşçilerin ağzından Togo direnişi:
 Engin Çelik – Deri İş Örgütlenme Uzmanı: Bu ayın sonunda işçiler yıllardır birikmekte olan sorunlarının çözümünü sendikalaşmakta buldular. Yıllardır hiçbir talepleri iş veren tarafından kabul edilmediği için ve yıllardır düşük ücretle çalıştıkları için sendikalaşmaya karar verdiler. Ay sonunda arkaşalarımızla tanıştık ve toplantılar düzenledik. Toplantıların ardından da hızlı bir üyelik işlemi gerçekleştirdik. Mart ayının sonunda başlayan örgütleme faaliyetimizi Nisan ayının başında bitirdik ve 4 Nisan günü Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na yetki tespiti müracatını yaptık. İş veren sendikal çalışmamızdan ilk başlarda haberdar olmadı. Nisan ayının sonunda sendikal faaliyetten bir şekilde haberdar olan iş veren akabinde bu işin öncüsü işçileri isten çıkartma yolunu seçti. 27 Nisan günü de 9 işçimiz işten çıkartıldı. 9 arkadaşımızın işten çıkartılmasının ardından işveren çalışan 26 arkadaşımıza sendikadan istifa etmeleri için baskı uyguladı. Arkadaşlarımız bu baskılara karşı gelerek bir bütünlük içinde hareket ettiler. Öğle aralarında ve iş çıkışlarında fabrika içinde ve fabrika dışında atılan sloganlarla çalışan arkadaşlarımız işten çıkartılan arkadaşlarımıza destek verdi. İş veren daha sonra çalışan 26 arkadaşımızı “İzne çıkartıyorum” diyerek izine gönderdi. İzinden birkaç gün sonra işçilerin eline tebligatlar ulaştı ve izin dönüşü işten çıkartılacakları söylendi. 26 Arkadaşımız izne çıkar çıkmaz burada bulunan 9 arkadaşımızla beraber beklemeye başladı. İşverende bu durumdan rahatsız oldu. İşçileri sendikadan uzaklaştırmak isterken tam aksine işçiler birbirlerine ve sendikalarına daha bir kenetlendiler. İşçilerin işten çıkartılmasının ardından TOGO iş vereni kayıt dışı olarak fabrikada işçi çalıştırmaya başladı. Emekli olan 12 işçiyi fabrikada çalıştıran iş veren bu işçileri de kayıt dışı çalıştırdı. Bunların yanında ayrıca içerde Sayacı denilen parça başı iş yapan işçilerde var. Bunlarda kayıt dışı çalıştırılıyor. Biz bu durumu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na şikayet ettik. Ayrıca eskiden işçiler buraya otobüslerle gelerek ön kapıdan girerlerdi ama artık camları kartonlarla kapalı arabalarla arka kapıdan geliyorlar buraya. Yani içerde kayıt dışı çalıştırılan işçileri saklamaya çalışıyorlar. Çalışma Bakanlığı’na 3 km. uzaklıktayız ve burada iş veren kuralsız bir çalışma koşulu oluşturmuş. Bizlerde bu kuralsız çalıştırma koşullarını herkese duyurmak istiyoruz. İş veren bizleri fabrikayla kapatmayla tehdit ediyor. Ama fabrika kapanırsa bizlerde mağazaların önüne gideceğiz. Bizde derdimizi TOGO müşterilerine anlatacağız. Yani üretimden gelen gücümüzün yanına bir de tüketimden gelen gücümüzü ekleyeceğiz. |
 Abdullah Çelik: 7 yıldır Togo’da çalıştım. Çalıştığım süre boyunca her yıl 20 – 30 lira gibi zamlar yapılıyordu. “Fabrikanın borcu var” denilerek bize çok düşük zamlar yapılıyordu. En son Şubat ayında 30 lira zam yaptılar. Yapılan zammın ardından yönetimle konuştuk ve bu paranın yetmediğini belirtik. Bunun üzerine patron sudan mazeretler üreterek bize daha fazla para vermek istemediğini belirtti. En son “başınızın çaresine bakın” diyince patron bizde gizli gizli sendikayla görüşmeye başladık. Bizde başımızın çaresine bakmak için sendikaya üye olduk. Bu süreci gizli işlettik çünkü patronun bu işi onaylayanları işten çıkartacağını biliyorduk. Çalışan 55 işçiden çoğunluğu sağlayana kadar sendikalı olduğumuzun duyulmasını istemedik. 35 üyemizin olmasının ardından patron sendikal faaliyetimizi duydu ve bu işin öncüsü 9 arkadaşımızı işten çıkarttı. Bizi bölemeyeceklerini anlayınca geriye kalan 26 kişiyi de işten çıkarttılar. Bunların ardından bizde burada direnişimizi başlattık ve çok da güzel ilerliyor. Her yerden destek var. ODTÜ’den olsun Hacettepe’den olsun üniversiteliler ziyaretimizi geliyor ve bize moral veriyorlar. Bizler bu mücadelenin sonucunda kazanacağımıza inanıyoruz. Daha iyi bir ortamda sendikalı olarak işe geri başlayacağımızı biliyoruz. |
 Cengiz Karagöz: 27 yıl boyunca burada çalıştım. Yıllarca yaşam standartlarımızın düşük olduğunu söyledik patronlarımıza ama onlar bizlerine sürekli yüzlerini döndü. En son yapılan zammın ardından artık haklarımız için örgütlenmemiz gerektiğinin farkına vardık. Ardından örgütlenmeye başladık ve yetki belgesi almak için bakanlığa baş vurduk. Oradan gelecek cevabı bekledik. Bize cevap gelene kadar patronlarımız ben dahil 9 arkadaşımı işten çıkarttılar. Daha sonrada diğerlerini. Biz anayasal hakkımız olan sendikamızla birlikte burada çalışmak istedik ama patronumuz buna müsaade etmedi. Bizleri de işten çıkarttıktan sonra kayıt dışı işçi çalıştırmaya başladı fabrikada. Çoğu da emekli insanlar bunlar. Bu konuyla ilgili biz bakanlığa şikayette bulunduk ama şu ana kadar bir netice alamadık. Biz mücadele etmekte kararlıyız. Bu kayıt dışı çalıştırmanın hesabını bize Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’da verecek. Bizim burada şubemiz olmadığı için daha net bir eylem takvimi belirleyemedik. Genel başkanımız daha yeni geldi aramıza. Onula birlikte yapmamız gereken her şeyi yapacağız. Gerekirse TOGO’nun Ankara’da bulunan 7 mağazasının önüne gideceğiz ve yasal haklarımız doğrultusunda eylemler yapacağız. Yaşam standartlarımız yükselene kadar biz mücadele edeceğiz. Kendileri yağ, bal yiyorsa biz onları istemedik ama bizimde ekmeğimizin üzerine sürebileceğimiz bir şeylerimiz olsun istedik. Çocuklarımızı okutmak, güzel bir gelecek vermek istedi ama patron buna izin vermedi. Ben 980 lira maaş alıyordum şimdiden sonra milyarlar verse sendikam olmadığı sürece istemiyorum. |
 Semiha Yılmaz 15 yıldır TOGO Ayakkabı firmasında çalışıyorum. Çalışan tek kadın işçi bendim ve bende şuanda arkadaşlarımla birlikte direnişteyim. Zam istememizle birlikte başlayan süreçte bize kapı önü gösterildi. Bu süreçte bir arkadaşımız sendikayı buldu. Bizlerde sendikayla görüşmeye başladık. Musa başkanımız Ankara’ya gelerek bize süreci anlattı ve direniş için “Siz varsanız biz de varız” dedi. Bizde bu konuda kararlı olduğumuzu söyledik ve direnişimize başladık. Gittikçe aldığımız paranın değeri öldü ve bizde ister istemez daha fazla ücret talep etmek zorunda kaldık. Burada 27 yıldır çalışan arkadaşımız var ve aldığı para en fazla 900 liradır. Bundan dolayı direnmeye başladık ve patronumuz bizleri işten çıkarttı. Ama biz kararlıyız ve burada direnerek sendikamızla birlikte işimize geri döneceğiz. |
Sendika.Org/ Ankara
