ANALİZ
Türkiye’de iki gün temaslarda bulunan Bölgesel Kürt Yönetimi Başkanı Mesud Barzani, PKK’nın silahlı mücadeleye devam etmesi halinde baskı, nasihat ve bütün yöntemlerle Kuzey Irak’ta kalmasına izin vermeyeceğini söyleyerek örgüte yönelik söylemini sertleştirdi.
PKK’nın Kuzey Irak’taki üs bölgelerini Kürt sorunu çözülmeden terk etmeyeceğini defalarca açıkladığı göz önüne alındığında bu ‘bütün yöntemlerle izin vermeme’ ifadesinin Peşmerge güçlerinin fiilen örgüte karşı savaşa sürülmesini de ima ettiğini söylemek gerekiyor.

Barzani ve Talabani’nin daha önce üstelik TSK ile koordineli biçimde PKK’ya karşı savaştığı ancak örgütü bölgeden çıkaramadığı ve Barzani’nin çeşitli kereler “Artık Kürtler arasında kardeş kavgası dönemi sona erdi” sözleri hatırlandığında Erbil’in yeniden aynı yönteme başvurabileceğini de ima etmesi ne anlama geliyor?
Barzani’nin söylemini sertleştirmesi ilk olarak Ankara’nın en son Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun ağzından dile getirdiği “PKK’ya karşı daha etkili mücadele edilmesi” talebine karşılık geliyor.
İkinci olarak ve daha stratejik planda bu sertleşme, son zamanlarda çok sık olarak dile getirildiği gibi Irak merkezi yönetimiyle gerilim yaşayan Kürtlerin bağımsız devlet ilan etme niyetiyle örtüşüyor.

Bugün PKK varlığı nedeniyle TSK’nın Kuzey Irak’a düzenlediği operasyonlar Erbil tarafından Irak’ın toprak bütünlüğünün ihlali olarak değerlendirilirken bu operasyonlar bağımsız Kürt devleti ilan edildiğinde doğrudan kendi toprak bütünlüğüne yönelik ihlale dönüşecek. Diğer bir ifadeyle bağımsızlık ilanıyla Irak şemsiyesinin altına sığınma durumu sona eren Erbil’in Türkiye’nin PKK varlığını etkisiz hale getirme gerekçesiyle sınırlarının sürekli olarak ihlal edilmesi, Kürt devletinin bekasını riske sokacak. Dolayısıyla Barzani, böyle bir bağımsızlık ilanından önce – Olup olmayacağına ilişkin olarak Başbakan Erdoğan’ın “Irak’taki gidiş hayra alamet değil” sözlerini hatırlamak yerinde olur- PKK sorununu öyle ya da böyle çözüme kavuşturmaya stratejik olarak mecbur görünüyor.