12 yaşından küçük çocukların çalışmasını yasaklayan yasalara saygı gösterilmediği için Amerika Birleşik Devletleri’nde milyonlarca çocuk çalışıyor. Şimdi, başkan olmaya can atan bir Sör, Cumhuriyetçilerin favori adaylarından Newt Gingrich 9, 10, 11 yaşındaki çocukların yasal olarak çalıştırılabilmelerini istiyor “Çocuk işçiliğine kapitalizm neden olur ve teşvik eder. Bu adaletsizliği sadece sosyalizm giderebilir.” Daniel de León 1- (…) […]
12 yaşından küçük çocukların çalışmasını yasaklayan yasalara saygı gösterilmediği için Amerika Birleşik Devletleri’nde milyonlarca çocuk çalışıyor. Şimdi, başkan olmaya can atan bir Sör, Cumhuriyetçilerin favori adaylarından Newt Gingrich 9, 10, 11 yaşındaki çocukların yasal olarak çalıştırılabilmelerini istiyor
“Çocuk işçiliğine kapitalizm neden olur ve teşvik eder. Bu adaletsizliği sadece sosyalizm giderebilir.” Daniel de León
1- (…)
2-Ödül
23 Kasım çarşamba günü EFE ajansında yayınlanan bir habere bakalım:
-Temsilciler Meclisi eski başkanı, ABD başkanlık adaylarından biri Newt Gingrich, dokuz veya daha büyük yaşta, dezavantajlı konumda bulunan çocukların çalışması gerektiğini söyledikten birkaç gün sonra anketlerdeki durumu daha da iyi oldu -destek oranı yüzde 8’den yüzde 21 yükseldi.
-Cumhuriyetçi aday, Harvard Üniversitesi’nde yaptığı bir konuşmada çocuk (12 yaşından küçük) işçiliğini yasaklayan yasalara “aptalca” dedi.
-Gingrich, okullardaki hizmetlilerin işten çıkarılması ve onların işlerinin 9 veya daha büyük yaştaki dezavantajlı çocuklara verilmesi gerektiğini sözlerine ekledi.
(buraya kadarı EFE Ajansından)
Başkan adayı, tüm çocuklardan değil, dezavantajlı çocuklardan yani yoksul çocuklardan bahsediyor. Yoksul olmayan çocuklar tüm zamanlarını eğitime, top oynamaya, uyumaya, televizyon seyretmeye, denize girmeye, Disneyworld’e gitmeye ve diğer aktiviteleri yapmaya ayırabilirler.
Gingrich’in söylediklerini diğer ülkelerde bir başkan adayı söyleseydi ne olurdu? Halkın tepkisi o kadar büyük olurdu ki belki de ülkeden kaçarak çıkardı ya da bir elçiliğe sığınmak zorunda kalırdı. Burada O’na ödül veriliyorlar.
3-Medenî ülkelerde onaylanan sözleşme
Tüm diğer ülkelerin (194 ülke), 1989-2009 yılları arasında imzaladığı Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi‘ni (United Nations Convention o¬n theRights of the Child), imzalamayan istisna ülkeler Amerika Birleşik Devletleri ve Somali’dir. Bu sözleşmenin en önemli yönlerinden biri, 18 yaşından küçüklerin çalışmasını yasaklamış olmasıdır. Birçok ülkede pek çok kapitalist işletme bu uluslararası hukuku ihlal ediyor ama ABD’de 12-17 yaş grubu çocukların çalıştırılması yasal çünkü burada, birçok şeyde olduğu gibi hiçbir uluslararası hukuk kuralı geçerli değildir.
Hükümet “en büyük insan hakları savunucusu” olduğunu iddia ediyor, ama açık arayla dünyanın en fazla çocuk haklarını ihlal edenidir. Belki de buna sebep, 18 yaşından küçüklerin burada insan olmamasıdır, ama… yalnızca çocuklardır. Diğer birçok ülkede, en çok saygı gösterilen haklar kesinlikle çocuk haklarıdır.
Sözleşmenin temel ilkeleri şunlardır:
** Siyasi, ekonomik, sosyal, kültürel ve çocuk sağlığı ile ilgili medeni hakları belirler.
** Ülkeler uluslararası hukuka göre bunları yerine getirmekle yükümlüler. Ülkelerin ihlal durumları Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi tarafından araştırılır ve bu Genel Kurul’a bir raporla sunulur.
** Sözleşme, her çocuğun: bir isme ve kimliğe sahip olma; kendi görüşlerini ifade etme; istismar ve sömürüden korunma; aşırı müdahale aracı yapılmama ve mahremiyetini koruma; bakımı hakkında bir anlaşmazlık olması durumunda kendi tüzel kişiliğini temsil etme; kendi kültürel çerçevesinde ebeveynleri tarafından yetiştirilme; ebeveynlerin ayrılması durumunda her iki ebeveyn ile iletişim içinde olma; fuhuşa, cinsel istismara ve emek sömürüsüne, fiziksel ya da zihinsel istismara karşı korunma ve yaşam hakkı gibi belirli temel haklara sahip olduğunu belirler.
** Cumhuriyetçi Parti’nin ve Çay Partisi’nin gerici unsurlarına çok yakın olan Heritage Vakfı (Heritage Foundation,) Cumhuriyetçilerin Beyaz Saray’a geri dönmesi durumunda, bu ülkede büyük bir etkiye sahip olması, çocukların haklarından yoksun olmaya devam etmesi ve Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin onaylanmaması için ABD’nin terörist imparatorluk rejimini en fazla etkisi altına alacak olan kurumdur.
4- Bu 19. yüzyılda değil, bugün oluyor
İşte, İnsan Hakları İzleme Örgütü tarafından yapılan son açıklamadan bazı paragraflar:
-ABD’de yüz binlerce çocuk, genellikle günde 10 ya da daha fazla saat çalışan tarım işçisi durumda. Bunlar çoğunlukla tehlikeli böcek ilaçlarına maruz kalıyorlar ve bazen ölümcül, iş kazaları acısından yüksek risk içeren işlerde deneniyorlar. Bu kazalar sonucu ölen çocuklar, ortalama olarak gençlerden beş kat daha fazla. Ulusal Güvenlik Konseyi’ne göre tarım ABD’nin en tehlikeli ikinci iş kolu. Uzun çalışma saatleri öğrenimlerini terk etmelerine büyük katkı sağlıyor. Devlet istatistikleri bu çocukların yarısından daha azının liseyi bitirdiğini belirtiyor.
-Mevcut yasalar, 12-17 yaş grubundaki tarım işçilerinin, çok tehlikeli koşullar altında, uzun süreli vardiya usulü çalıştırılmalarına izin veriyor. Diğer sektörlerde – endüstriyel, ticari, vb- genellikle okul günlerinde üç saatten fazla çalıştırılamıyorlar, fakat tarım alanında 12 yaş ve daha üstü çocuklar sınırsız çalıştırılabiliyor.
(Not: İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün bu beyanı, bu ülkede tarım, sanayi ve ticaret alanlarında çalışan, çoğu 12 yaşından küçük milyonlarca çocuk olduğunu dikkate almıyor.)
5- Amerika’da çocuk işçiliğine ilişkin çeşitli raporlar
(David Foster & Kramer Farrell) Bu ülkede tarlalarda ve fabrikalarda hala en ağır işlerde çalışan reşit olmayan çocukları kapsayan, en ağır çocuk işçiliğinin yasaklanması, ABD Kongresi tarafından elli dokuz yıl sonra kabul edildi. En savunmasız ve en yoksul olan çocuklar, diğer çocukların anaokuluna başlamadıkları yaştan önce çalışmaya başlıyorlar. Pek çoğu tehlikeli işlerde çalışarak yasal asgari ücretin altında para kazanıyor. Bu çocuklar, Amerikalıların çoğunluğunun yaşadığı bir dünyanın dışında yaşıyorlar, diğer vatandaşlardan ve hatta emeklerinin ürünü olan malların satıldığı şirketlerden uzakta; bu mallar en yakın alışveriş merkezlerinde bulunuyor.
(Douglas Kruse) Geçen yıl 290 bin 200 çocuk hukuka aykırı bir biçimde istihdam edildi. 59 bin 600 çocuk 12 yaşın altındaydı ve 13 bini fabrikalarda tehlikeli işlerde çalıştırılıyorlardı. 12-17 yaş arası çocukların yaklaşık yüzde 4’ü yasadışı çalıştırıldı. İşverenler, yaşça küçükleri istihdam ederek geçen yıl ücretlerden 155 milyon dolar kar elde ettiler. Bu çocukların çoğunun kaçak göçmen olmaları nedeniyle çocuk işçiliği ihlallerine ilişkin bilgileri elde etmek her zaman mümkün olmuyor.
ABD’de çocukların genellikle 12 saat çalıştırıldıkları işlerden bazı örnekler: New York’taki hazır giyim atölyelerinde dikiş dikme, elbise katlama ve paketleme, New Mexico’da acı biber, Florida’da fasulye, Michigan’da salatalık, Tennessee’de yeşilbiber, New York’ta elma, Kaliforniya’da üzüm, Pennsylvania’da mantar, Texas’da sorgum, Illinois’de şeftali toplama.
Amerika Birleşik Devletleri iş hukuku: çocukların okul saatleri içinde fabrikalarda çalışmak için 16 yaşına kadar beklemek zorunda olduklarını, 14 yaşın altındaki çocukların tarım harici pek çok işin dışında tutulacağını ve 12 yaşından küçük çocukların sadece ebeveynleri ile birlikte çiftliklerde çalışabileceklerini belirtiyor. 18 yaşın altındaki bütün çocuklar tehlikeli işlerde çalışamazlar.
Fakat bu yasalar ABD’de herkes için geçerli değildir.
(Lauren Felton) Çocuk İşçiliği Koalisyonu (CLC), 50 bin çocuğun sokak satıcılığı yaptığını tahmin ediyor. Bu kentin köşelerinde ve banliyölerinde kapı kapı dolaşarak dergi aboneliği, şeker ve diğer malları satıyorlar. Koalisyon, bu işin işverenlere her yıl 1,000.000,000 dolarlık vergi kaçırma olanağı sağladığına inanıyor.
İş Güvenliği ve Sağlığı Ulusal Enstitüsü (National Institute for Occupational Safety and Health- NIOSH) her yıl, 17 yaş ve altında, 200 bin çocuğun işyerinde sakatlandığını ve 70 çocuğun öldüğünü tahmin ediyor. NIOSH’a göre 64 binden fazla çocuk, 1992 yılında acil servislerde tedavi olmayı isteyecek kadar ağır şekilde yaralandı. NIOSH’un başka bir araştırması, 1980-89 yılları arasında, iş kazası sonucu 12-17 yaş grubundan 670 çocuğun öldüğünü gösteriyordu. Tarım iş kolu, madencilik ve inşaat iş kollarıyla birlikte ülkenin en tehlikeli işler sırasında yer aldı.
Çocuklar tarımsal işgücünün önemli bir parçası. Yapılan en iyi istatistikler tarım işçilerinin tam sayısını vermekten kaçınsalar bile, United Farm Workers (Birleşik Çiftlik İşçileri) 800 bin kadar çocuğun tarımda çalıştığını hesaplıyor. Toplum Sağlığı Merkezleri Ulusal Birliği, tarım işçilerinin yüzde yüzde 38’inin kadınlardan ve 14 yaş altındaki çocuklardan oluştuğunu bildiriyor. Ayrıca, başka bir tarımsal emek alanına göç, göçmen tarım işçilerinin aile sorunlarını kötüleştiriyor. İş yokluğu nedeniyle sürekli hareket halinde olma mecburiyeti, uzun süre işsiz kalma, onların gelirlerini düzensizleştiriyor, ayrıca ürünlerin ve havanın durumuna bağlı olmaları, ailenin ekonomik istikrarının ve çocukların eğitimlerinin kesintiye uğramasında önemli bir rol oynuyor.
Tarımda çalışan çocuklar, pestisitler gibi hareket eden çok tehlikeli kimyasallara maruz kalmaları, genç yaşta çalışma baskısı ve yorgunluk nedeniyle çok daha düşük ortalama ömre sahipler.
6-Dünyanın utancı
İşte ABD Sosyalist İşçi Partisi tarafından yayımlanan bir rapordan birkaç paragrafa bakalım:
Çocuk işçiliği, 17. yüzyılda ve daha öncesi, dünyanın farklı bölgelerinde değişen derecelerde egemen olsa da, İngiltere‘de ilk modern fabrikaların çalışmaya başlamasıyla birlikte sosyal bir kötülük olarak düşünülmeye başlanır. Çocuk işçiliği, nispeten kısa bir süre içinde, özellikle pamuk fabrikalarında bu ülkenin üretiminde önemli bir faktör haline gelir. Beş ve altı yaşındaki çocuklar, sanal kölelik koşullarında acımasız sömürüye maruz kalırlar. Tükeninceye kadar çalıştırılırlar, dövülürler, kötü beslenirler ve onlara çok düşük ücretler ödenir. Birçoğu alkolizme ve diğer aşağılık durumlara düşer ve erken yaşlarda ölür.
– Friedrich Engels’in, “İngiltere’de Emekçi Sınıfın Durumu” adlı kitabında işaret ettiği gibi: “Fabrika işçisi olan çocuklar arasındaki yüksek ölüm oranı, onların ilk yıllarını sağlıksız koşullarda geçirdiklerinin yeterli bir kanıtıdır.”
-İşte, ABD’de çocuk işçiliği, büyük ölçüde 1790 yılında İngiltere’den bu ülkeye gelen Samuel Slater‘in pamuk fabrikalarında ortaya çıktı. Mitchell Wilson‘un, “Amerika’da Bilim ve Buluş” adlı eserinde işaret ettiği gibi: “Slater, servetini kısmen 4-12 yaş arası çocukları en acımasız şekilde sömürerek elde etmişti.”
Çocuk işçiliğinin “erdemleri”nin ilk savunucularından biri; ne özgür ne de adil olan ama halkın sadece yüzde 8’inin tam vatandaşlık hakkının bulunduğu, azgın militarist bir oligarşiyi kuranların en önde gelen “kurucu babalarından” biri olan Alexander Hamilton‘du. Hamilton, çocukların, çocuk işçiliğinin genel ekonomi için çok daha fazla yararlı olduğunu söylerdi.
-Çocuk işçiliğinin Amerikan endüstrisinde bir faktör haline gelmesi ve giderek büyüyen bir sosyal sorun olarak kabul edilmesi iç savaş sonrası döneme rastlar. 1900 yılında, Roger Butterfield‘in kendi hikâyesini yazdığı “The American past” adlı tarih kitabına göre endüstride 16 yaş altında 1 milyon 752 binden fazla çalışan çocuk vardı. Güneydeki pamuk fabrikalarında, işgücünün dörtte birini 12 yaşından küçük 20 bin çocuk oluşturuyordu. Ve günde on üç saat çalışan 12 yaşından küçük birçok kız çocuğu bulunuyordu.
-Sonuç olarak, Kongre 1918 ve yine 1922 yıllarında, çalışma koşullarını düzenleyen, asgari yaş sınırının oluşturulmasına ilişkin bir yasal düzenlemeyi yürürlüğe koydu. Bu düzenlemede çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılmasına ilişkin en ufak bir niyet yoktu, aksine bu sadece çocukların sağlıklarının çok kötü bir şekilde etkilenmesini azaltmak için… ve sömürüyü sürdürebilmek içindi. Her iki olayda, Yüksek Mahkeme çocuklara yönelik bu yasaları anayasaya aykırı ilan etti.
-Kongre çocuk işçiliğine karşı artan protestolar karşısında, 1924 yılında tekrar harekete geçti. Onu yeniden düzenlemek için yapılan bir anayasa değişikliği bu kez onaylandı fakat ABD Anayasasının bir parçası olması için eyaletlerin onayını alamadı.
1938 yılında Kongre, sadece, çocukların yapacakları işler eğitimlerine engel olmuyorsa veya sağlıklarını tehlikeye atmıyorsa, madencilik ve imalat dışındaki mesleklerde 14-15, malların üretiminde istihdam edilecek çocuklar için alt yaş sınırı olarak 16’yı belirleyen ve işverenlerin yerine getirmek zorunda olduğu şartları tanımlayan Adil Çalışma Standartları Yasasını (Fair Labor Standards Act) onayladı. Anayasa Mahkemesi, 1941 yılında, çocukların lehine olan bu yasanın anayasaya aykırı olduğuna karar verdi.
Daha sonraları, çocuk işçiliğini düzenlemek için hazırlanan çeşitli yasalar kabul edilmesine rağmen çocuk istismarına izin veren en acımasız birçok yasa olduğu gibi kaldı.
Fortune dergisinin “Yasadışı Çocuk İşçiliğinin Geri Dönüşü” adlı makalesi, çocuk işçiliği yasalarını ihlal eden vicdansız işverenlerin mağduru olan ülke genelindeki çocukların sefilliklerine genel bir bakış sunuyor.
-Uzun çalışma saatlerine tabi tutulan ve tehlikelere maruz kalan sömürülen çocuklar, asgari ücretten çok daha az kazanıyorlar -makaleden. Tespit edilen her ihlalin ardında, göz ardı edilen ya da kaydedilmeyen çok daha fazlası var. Çocuk işçiliğini düzenleyen yasalar nadiren uygulanıyor.
Daniel de León‘un bir asır önce konu hakkında yazdığı bir başmakalede dediği gibi: Çocuk işçiliğine kapitalizm neden olur ve teşvik eder. Bu adaletsizliği sadece sosyalizm giderebilir.
7-Politik çerçeve
Gingrich’in dediği gibi 12 yaşından küçük çocukların çalışması, ekonomik krize ne çözüm olabilir ne de onu hafifletebilir ama imparatorluğun kendini kaptırdığı, karıştığı, suç ortaklığı yaptığı o korkunç savaşların sonunu getirebilir.
Bu yazı kaleme alınmadan birkaç gün önce, bu ülke hükümetinin bombardımanında Pakistan ulusal ordusundan 24 askerin öldüğü zaman, Ortadoğu’daki savaşta dramatik bir tırmanış olduğunu gördük. İmparatorluk daha da deliye döndü ve hatta dünyayı nihai bir savaşa sürükleyebilirdi.
En kötüsü de Gingrich’in, 13 Ocak’ta Beyaz Saray’a ulaşma şansının olması. Ayın 29’una denk gelen salı günü, RealClearPolitics sitesinin ulusal düzeyde yaptığı bir kamuoyu yoklamasında, Gingrich’a yüzde 23,8, MittRomney‘e yüzde 21,3 destek var -Cumhuriyetçi Parti üyelerinin muhtelif tarih
lerde çeşitli eyaletlerde başkan adaylarını seçmek için yaptığı önseçimler. Diğer araştırmalarda ise Mitt Romney daha avantajlı durumda. Mitt Romney de Gingrich kadar emperyalist ve ultra kapitalist biridir.
Onu destekleyen milyonlarca vatandaş olsa da tüm bu yüz kızartıcı şeyleri için Amerikan halkı bir kez daha suçlanamaz, zira aynı zamanda onlara karşı çıkan milyonlar var ve ben dürüstlerin alçaklardan daha fazla olduğunu söyleme cüretinde bulunacağım. Bu ülkenin seçmenlerinin yarısından fazlasının sandıklara gitmemesi, hatta sandıklara gidenlerin çok açık bir şekilde kayıtsızlıklarını belli etmeleri ve sisteme muhalif oluşlarını ifade etmeleri, bunun kanıtıdır. Barak Obama’nın tam başarısız yönetimi altındaki hükümet, 2010 Kasım’ında ara seçimlerde (Kongre için yapılan; ç.n) partisinin uğradığı yenilgiye benzer bir yenilgiye, 2012 Kasım ayında yapılacak genel seçimlere yeniden aday gösterilme konusunda da uğrayacağına işaret ediyor. Obama, Amerikan halkına ne vaat ettiyse tersini yaptı: savaşı bitirme, ekoloji lehine tedbirler alma, ekonomiyi iyileştirme, işsizliği azaltma, milyonlarca “yasadışı” göçmenin sorunlarına çözüm bulma, ilk ve orta eğitimi iyileştirme, dilenciliği ortadan kaldırma, federal bütçe açığındaki artışı durdurma, kısmen mevcut ekonomik krize yol açan bankacılar hakkında kovuşturma yapma, CIA’nin tüm gizli cezaevlerini kapatma, Latin Amerika ile ilişkileri iyileştirme, işkenceyi yasaklama ve çok daha fazlası.
Bugün, daha fazla savaş, daha fazla küresel ısınma, daha kötü bir ekonomi ve daha yüksek oranlarda işsizlik var; “yasadışı” göçmenlere karşı uygulanan vahşet o kadar aşırı derecede oldu ki ebeveynlerinin sınır dışı edilmesi nedeniyle devlet kreşlerinde yaşayan on binlerce çocuk var; ilk ve orta öğretim daha da yetersizleşti; sokaklarda yaşayan evsizlerin sayısı daha da arttı; federal bütçe açığının krizi, bu ülkenin tarihinde hiç görülmemiş bir şekilde, federal hükümetin çalışmaya devam edebilmesi için Kongreyi parasız bırakma eşiğine getirdi; CIA’nin gizli cezaevleri hala açık; işkence devam ediyor ve Latin Amerika’da ilişkiler sadece şeytan Santos (Kolombiya Devlet Başkanı Juan Manuel Santos; ç.n) ile geliştirildi. Cumhuriyetçi adaylar en son yaptıkları tartışmalarda, Gingrich, kendi kendilerine yaptıkları 11 Eylül saldırısından sonra onaylanan Yurtseverlik Yasasını -Bush tarafından dayatılan ve Obama tarafından sürdürülen- devam ettirmek zorunda kaldığını söyledi ve Obama’yı, düşmanlarına karşı hiç kimsenin olmadığı kadar çok yumuşak –too soft— olmakla suçladı. Yani, asıl suçlusunun Obama olduğu, 20 Ocak 2009 tarihinden itibaren Ortadoğu ve Libya’da gerçekleşen yüz binlerce insanın öldürülmesi, ABD’nin terörist ve emperyalist rejiminin mevcut başkanının fazlasıyla yumuşak eylemleriydi.
Gingrich ve Romney, muhtemelen Hiroşima’nın çocukları gibi hepsinin diri diri yakılmasını tercih ederlerdi.
[Kaosenlared’deki İspanyolcasından Atiye Parılyıldız tarafından Sendika.Org için çevrilmiştir]