Rasim Onar

Rasim Onar (Batman)
98 yılından bu yana TEKEL’de çalışıyorum. TEKEL direnişi şanlı bir direniştir. SEKA eylemleri yaşandığı dönemde bizim bir sloganımız vardı, çok meşhur bir slogandı: “SEKA kıvılcım, TEKEL ateş olacak” demiştik 4-5 yıl önce. Bugün gerçekten TEKEL direnişi ateş oldu, hükümeti ve etrafı sarmaya başladı. Biz dün de kendimize güvenmiştik, bugün de güveniyoruz. Bundan sonrası için de güvenimiz sonsuzdur. Umduğumuzu bulacağımıza inanıyoruz. Hükümet bu resmi güzel okuyabilirse çok güzel mesajlar verdik. Açılım burada. Lazıyla, Çerkeziyle, Kürdüyle, Türküyle, Arabıyla hepimiz buradayız. Tek kimlik tek flama: İşçi kimliğimiz ve TEKEL flamamızla buradayız. Dışarıdan destek vermeye gelen gruplar da buraya geldikten sonra bizleşebiliyor. Bu belki de cumhuriyet tarihinin en seviyeli eylemi, iyi okunması lazım. Ekmek eksenli bir mücadele veriyoruz. Türk İş Yönetim Kurulu bugün toplandı, karar aldılar. Çarşamba günü Başkanlar Kurulu toplanacak ve bizim beklentimiz genel bir miting ve sonra genel grevle bu işi büyütmek kararının çıkması. Zaten doğal seyri içinde dalga dalga büyüyor. Ortak bir mücadeleye ihtiyaç var, bu yüzden diğer sendikalara çağrımızı ilk günden buyana yapıyoruz, yapmaya da devam edeceğiz. Tek Gıda İş Sendikası eylem kararı aldığında “Biz sizleri otobüslere bindirip Ankara’ya bırakacağız ve geri göndermeyeceğiz” demişlerdi ve biz de buna rıza göstermiştik. Biraz da tabanın dayatmasıyla bu oldu. Ve hedefimiz kazanıncaya kadar devam etmektir. Bahara üç ay var. Bahar geldikten sonra sıkıntımız olmaz, yağmur olmaz, kar yağmaz.

Remzi Yılmaz, Halil Mumcu, Fuat Kızılırmak (Soldan sağa)

Fuat Kızılırmak: (Samsun)
12 yıldır TEKEL işçisiyim. 7 gündür burada bekliyoruz. Umutluyuz, güzel bir haber almadan gitmeyeceğiz. Görüşmelerden bir sonuç çıkmasını bekliyoruz. Ankaralılar ve basının bize çok desteği var. Sizlerin sayesinde çoluğumuza çocuğumuza ekmek götüreceğiz, başka çaresi yok. Halimizi görüyorsunuz, çok perişan. Hükümetle halen görüşüyorlarmış, görüşsünler bakalım; onlar orda, biz burada.

Halil Mumcu (Samsun):
7 gündür ben de buradayım. 7 gündür çoluk çocuk, hiçbir şey görmedik. Ama onlar için bekliyoruz zaten burada. Zaten kısıtlı şartlarda yaşıyorduk. Çoluğumuzun çocuğumuzun sıcak bir yemek yemesi için. Bu zamana kadar maddi durumumuz zaten çocuklarımızın ihtiyacını aman aman karşılayacak bir maddiyat değildi. Elimizdekinin üçte ikisi de giderse ne yaparız onu artık düşünmek bile istemiyoruz. Biraz insanca yaşamak için buradayız. Yoksa tam yaşayamıyoruz zaten. Ankaralılara destekleri için çok teşekkürler. Bizim meselemiz yarın başkalarının meselesi. Biz halkız, bu memleketin işçileri, emekçileri, çalışanları, bu ülkenin bir parçasıyız. 7 erkek kardeşim var, 6’sı askerliğini yaptı. TEKEL’de çalışarak onlara harçlıklarını gönderdim. Buradan aldığımızı zaten buraya verdik. Haklı davamızın peşindeyiz, yeni bir şey istemiyoruz, elimizdeki haklarımızı istiyoruz.

Remzi Yılmaz: (Samsun)
Tayyip Erdoğan’a karşı piknik yapmaya geldik buraya. Bir haftadan beri bu karda kışta, soğukta sokaklardayız. Ne için sokaktayız: Bir dilim ekmeğimizin mücadelesi. Elimizdeki 1 dilimi de kaybetmemenin mücadelesi. Hükümet diyor ki o bir dilim de size fazla, çeyreği size yeter diyor. Bana bunu bir izah etsin. 7 nüfusum var benim. 4 nüfuslu bir ailenin 640 lirayla nasıl geçineceğini izah etsin, ben de bu soğuğu çekmeyeyim, memleketime gideyim. 17 yıldır TEKEL’de çalışıyorum, ben buraya dişimle, tırnağımla geldim. Bu ülkeye katma değer, kar sağladım. TEKEL 7-8 sene önce en büyük kurumlar vergisi veren kuruluştu. Ne oldu da bu duruma düştü? TEKEL’i işçiler idare etmiyor, hükümetler idare ediyor. Zarar etmişse onların sayesinde etmiştir. Elin Amerikalısı, İngilizi gelip bizim sigara fabrikamızı alıyorsa zarar etmek için değil kar etmek için almıştır. Bu adam buradan para kazanıyor. Başbakan ben sizi yatırmam diyor. Biz zaten yatmak istemiyoruz, bize iş versin, ücretlerimize dokunmasın, çalışalım. Benim 92 yaşındaki anam bizden haber bekliyor, uyku girmiyor gözüne. Bunlarda hiç vicdan yok mu? Körler Derneği dün bizi ziyaret etti. Onlar bizi gördü ama hükümet görmedi. Yılmayacağız, hakkımızı alıncaya kadar buradayız. Yılmak yok yola devam.

Osman Fırat (Adıyaman):
Bir haftadır buradayım. Sesim kısılmış ama çocuklarımın geleceği kısılmasın diye benim sesim kısılmış. Bu ülkenin geleceği kısılmasın diye benim sesim kısılmış. 70 gün de olsa hakkımızı alana kadar dönmeyeceğiz. AKP bunu iyice kafasına soksun, emperyalist güçlerle işbirliği yapmasın. Biz TEKEL işçileri olarak bir miladı da belirleyeceğiz. Bundan sonra sadece kendimiz için değil bizden sonrası için de bu mücadeleyi yürütüyoruz. Bizden sonra 80 bin işçi işsiz kalacak. Onların geleceğini de biz belirliyoruz. Başbakan herkese çağrıda bulunuyor 3 çocuk yapın diye. Benim 5 çocuğum var. Bu gidişle ancak birine bakabilirim. Dördünü de götürüp kendisine hediye edeceğim. Belki benim çocuklarımı da gemici, mısır ithalatçısı yapar başbakan. Belki medya patronluğu da verir onlara.

Azize Hatun (Malatya):
20 yıldır Malatya TEKEL’de çalışıyorum. Emekliliğime 5-6 yıl var. İnsanların geleceğiyle oynuyorlar, benim emekliliğim yaklaşmış ama sadece ben değilim, bu kadar insan ne olacak? İnsanda olan bir hak geri alınır mı hiç elinden? Biz bir şey istemiyoruz ki, elimizde olan hakkımızı geri almak istiyoruz. Öyle ya da böyle alacağız, almadan da gitmiyoruz. Bu mücadele sadece TEKEL işçilerinin değil bütün işçi sınıfının mücadelesidir. (Özelleştirme uygulamalarının altında geçmiş hükümetlerin de imzası var, bu konuda ne söylemek istersiniz?) Özelleştirme ayrı, geçti artık, tek başına TEKEL işçisi olarak özelleştirmeyi durdurmaya gücümüz yetmiyor. Şimdi onu da bırak İşyerlerini kapatıp 4-C’ye gönderiyorlar bizi. Hep beraber buna karşı mücadele ediyoruz. Hakkımızı alana kadar buradan gitmemeye kararlıyız. Bedeli ne olursa olsun. Zor koşullarda direnişimizi sürdürüyoruz, hele de bir bayan olarak daha zor ama biz TEKEL işçileri zorluklara alışkınız. O yüzden sonuna kadar direneceğiz.

Sinem Ayfer Tekin (Batman):
Çok mağduruz, başbakan bizi bu duruma düşürdü. Sonuna kadar, ölüme kadar direneceğiz, hakkımızı almadan gitmeye hiç niyetimiz yoktur. Çocuklarımıza söz verdik, hakkımızı almadan asla dönmeyeceğiz. Görüşmelerden sonuç çıkmazsa genel greve gidilmesi lazım, bunu bekliyoruz. Bizi destekleyenlere çok teşekkür ediyoruz. Başbakana, Hükümete sesliyoruz, fazla bekletme
sin bizi, hakkımızı versin.

Gülsen Kaya (Diyarbakır):
20 yıldır TEKEL’de çalışıyorum. Bir haftadır buradayız. 4 tane çocuğum var, onların hepsini Diyarbakır’da bıraktım geldim. Gerekirse onları da buraya getiririm. Birden bire işyerimize kilit vurdular, buralara düşürdüler bizi. 4-C’ye geçmemizi istiyorlar, 650 milyon veriyorlar, Başbakan’ın oğlunun cep harçlığı bile değil. Biz bu parayla 4 çocuk okutacağız, yetiştireceğiz, kira vereceğiz, nasıl olacak bu? Sayın başbakan sadece bunu düşünsün yeterdir yani, başka bir şey istemiyoruz. Hükümeti istifaya çağırıyoruz. Hakkımızı versinler, bu kadar işçiyi sokağa atmasınlar. Ölmek var dönmek yok, hakkımızı alana kadar buradan gitmemekte kararlıyız. Bizleri destekleyen bütün kurumlara da teşekkür ediyoruz. (Peki MHP-CHP vs’nin desteği size samimi geliyor mu? Özelleştirme kararlarının altında onların imzası var.) İnandırıcı gelmiyor tabi. AKP’nin yerinde onlar da olsa aynı şeyi yaparlardı. Çocuklarım aradı bugün, “Anne gel anne gel”. Onlar için buradayım, kızım üniversiteye hazırlanıyor ama gönderemiyorum. Sadece hakkımızı istiyoruz, emekliliği gelenler emekli edilsin, kalan arkadaşlar da özlük haklarıyla birlikte başka kurumlara gönderilsin.

Hüsniye Bayram: (İzmir)
17 yıldır TEKEL’de çalışıyorum. Sonuna kadar buradayız. Elimize verilen özlük haklarımızı geri almak için burada mücadele ediyoruz. Hep birlikte mücadele ediyoruz, sendikamız da bizden aldığı güçle hükümete karşı haklarımızı savunuyor. Bu anlamda bir sıkıntı yok. Saldırı sadece TEKEL işçilerine yapılmamıştır, AKP hükümetinin emek düşmanı politikaları herkesi mağdur ediyor. Bize destek veren tüm sendika, sivil toplum örgütlerinin de bu konuda hemfikir olduğunu düşünüyorum. Buraya desteğe gelen herkes bizim gibi emekçi insanlar.

Deniz Bostancı (İzmir):
17 yıldır çalışıyorum. Direnişimiz çok haklı bir direniş. Haklarımızı almak için 7 gündür buradayım çocuğumdan ayrı. Özlük haklarımızı alana kadar buradan gitmeyeceğiz. 89 bahar eylemlerinde, 15-16 Haziran eylemlerinde kadın işçiler TEKEL işçilerinin simgesi olmuştur, bugün burada da öyle, kadın işçiler olarak en önde mücadele ediyoruz. Bütün sendikalar, emek örgütleri, kitle örgütleri, Ankara halkı bize büyük destek verdiler, hepsine teşekkürler. Bizlere evlerini açtılar, yiyecek yardımları yapıldı. Hava soğuk, buradaki esnaf bize kapısını açıyor, ısınıyoruz. Bunların hepsi çok güzel. Halkın gerçekten dayanma gücü bitmişken onlara da umut olduk sanırım. Onların içindeki duyguları dile getirdiğimiz için destekleri büyük.