Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu’nun araştırmasına göre Muş’un yoksul mahallelerinde kadın istihdamı oranı sadece % 2,0, Konya’da % 3,1 Prof. Dr. Ayşe Buğra ve Prof. Dr. Çağlar Keyder’in eş başkanlığını yürüttükleri Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, önemli bir araştırmaya daha imza atmış bulunuyor. Türkiye’nin 9 yerleşim alanının en yoksul mahallelerinde 1800 haneyi kapsayan ve 1 […]
Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu’nun araştırmasına göre Muş’un yoksul mahallelerinde kadın istihdamı oranı sadece % 2,0, Konya’da % 3,1
Prof. Dr. Ayşe Buğra ve Prof. Dr. Çağlar Keyder’in eş başkanlığını yürüttükleri Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, önemli bir araştırmaya daha imza atmış bulunuyor.
Türkiye’nin 9 yerleşim alanının en yoksul mahallelerinde 1800 haneyi kapsayan ve 1 yılda tamamlanan araştırma, özellikle kadınların neredeyse tamamen iş piyasasından dışlandığını ortaya koyuyor.
Yandaki tabloların ilkinde, araştırma için seçilmiş, nüfusu 50 binin üzerindeki yerleşim alanlarında, Türkiye İstatistik Kurumu TÜİK’in 2003 yılı verilerine göre nüfus ve kadın-erkek istihdam oranlarını görüyoruz. İkinci tablo ise Prof. Buğra ve Prof. Keyder’in, aynı yerleşim alanlarının en yoksul kesimlerindeki araştırmalarının rakamsal bulgularını içeriyor ve durumun ne kadar vahim olduğunu gösteriyor.
Yoksul kadın dışlanmış
TÜBİTAK desteğiyle gerçekleşen araştırmaya göre, en yoksul kesimde örneklem genelinde çalışan kadın oranı maalesef sadece % 9,4, dahası bu oran Konya’da % 3,1’e, Erzurum’da % 2,6’ya, Muş’ta % 2,0’a kadar düşüyor.
Prof. Buğra, bu araştırmanın ortaya koyduğu 3 önemli bulguyu şöyle özetliyor:
“1) Kentsel kesimde kadınların ezici çoğunluğu çalışma hayatının dışında. Yoksul mahallelerde oturan kadınlar ise, neredeyse tümüyle çalışma hayatından dışlanmış durumda. Kısacası Türkiye’de kadınların çoğu, erkek eline bakıyor.
2) Çalışma hayatının niteliği ve yoksulların çalışma hayatına nasıl katıldığıyla ilgili önemli bulgular elde ettik. Yoksulluğun yaşanış biçimini etkileyen unsurların, işsizlik olgusunun ötesinde, insanların ulaşabildikleri istihdam olanaklarının niteliğiyle de ilgili olduğunu gördük.
3) Yoksul kesimde istihdam oranının bu kadar düşmesi, bunun bir kültürel boyutu da olduğunu ortaya çıkartıyor. Şöyle ki; o kadar yoğun bir işsizlik var ki, kötü koşullarda ucuza çalıştırılacak erkek çok fazla, kadın istihdamıyla uğraşmıyorlar. Mesela Konya, sanayinin geliştiği bir yer, ama bu durum kadın istihdamına hiçbir şekilde yansımıyor. Çünkü kadının çalışması, zaten hoşlarına gitmiyor.”
Araştırmanın bulguları, yoksulluğun da kadın istihdamının da etnik bir boyut taşıyabileceğine işaret ediyor. Örneğin 2. tabloda da görebileceğiniz gibi Lüleburgaz’da Romanların çoğunlukta olduğu yoksul mahallelerde kadın-erkek istihdam oranının eşit, hatta kadınlar lehine 0,4 puan fazla olduğunu hayretle görüyoruz. Bu konuyu yarınki yazımda örnekleriyle anlatacağım.
Milliyet