Gazeteci-yazar Hrant Dink’in eşi Rakel Dink’in, Agos gazetisi önünde toplanan binlerce kişiye yönelik yaptığı konuşmasının tam metni…

Sevgiliye mektup

Ah sevgili

Çutağına eş olmak bana verildi. Bugün çok acılı ve onurlu olarak buradayım. Ben çocuklarım, ailem ve sizler çok acılıyız. Bu sessiz sevgi biraz olsun bize güç katıyor, kederli bir sevinç yaşatıyor.

İncil’den Yuhanna 15:13’te hiç kimsede, insanın dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur der.

Sevgili dostlar, bugün bedenimin yarsını, sevgilimi, çocuklarımın babasını, ailemizin büyüğünü, sizin kardeşinizi uğurluyoruz. Sağdakine soldakine, öndekine, arkadakine rahatsızlık vermeden, saygısızlık yapmadan, sloganlar atmadan ve pankartlar açmadan sessiz bir saygı yürüyüşü gerçekleştiriyoruz. Bugün sessizlik ile büyük bir ses yükselteceğiz.

Yaşı kaç olursa olsun, 17 veya 27 olsun, katil kim olursa olsun bir zamanlar bebek olduğunu da biliyorum. Bir bebekten bir katil yaratmayı sorgulamadan hiçbir şey yapılamaz kardeşlerim…

Kardeşlerim,

Onun doğruluğa olan sevgisi, şeffaflığa olan sevgisi, dostuna olan sevgini onu buraya getirdi. Korkuya meydan okuyan sevgisi onu büyüttü.

Diyorlar ki bir büyük bir adamdı. Size sorarım; “O büyük mü doğdu?” Hayır! O da bizim gibi doğdu. O gökten değildi, o da topraktandı. Bizim gibi çürüyen bir beden! Fakat yaşayan ruhu, yaptığı iş, kullandığı üslup, gözlerindeki, yüreğindeki sevgi onu büyük yaptı.

İnsan kendiliğinden büyük olmaz. İnsanı yaptıkları büyük yapar. Evet, O büyük oldu. Çünkü büyük düşündü. Büyük söyledi. Bugün buraya gelerek hepinizi büyük düşündünüz. Sessizce büyük konuştunuz. Siz de büyüksünüz. Bugünle kalmayın, bu kadarla yetinmeyin.

O bugün Türkiye’de milat yaptı, sizler de mührü oldunuz. onunla manşetler, onunla konuşmalar, onunla yasaklar değişti. Onun için “dokunulmazlar” veya “tabular” yoktu. Kelamda dediği gibi yüreğinden taştı. Büyük bir bedel ödedi. Bedeller ödendiği gelecekler Hrantları severek, Hrantlara inanarak olur. Nefretle, hareketle, kanı kandan üstün tutarak olmaz. Bu yükseliş karşısındakini kendin gibi görerek, kendin gibi sayarak, kendin sayarak olur.

Hisus’un yardımı ile yarattığı ev cennetinden ayırdılar. Göksel ve ebedi cennete kanat açtırdılar. Gözleri daha yorulmadan, bedeni daha yaşlanmadan, daha hasta olmadan, sevdiklerine doymadan kanat açtırdılar göksel cennete.

Biz de geleceğiz sevgilim, biz de geleceğiz o eşsiz cennete. Oraya yalnız ve yalnız sevgi girer. insanların ve meleklerin dillerinden üstün olan, peygamberlikten üstün olan, bütün sırları bilmekten üstün olan, dağları yerinden oynatacak imandan üstün olan varını yoğunu sadaka vermekten üstün olan, bedenini yakılmaya teslim etmekten daha üstün olan yalnız ve yalnız sevgi girecek o cennete. Orda gerçek sevgi bir arada ebedince yaşayacağız. Kimseyi kıskanmayan, öldürmeyen, aşağılamayan, kin tutmayan, bağışlayan, kardeşini sayan, bir sevgi, Mesih’te bulunan sevgi… Ve bize dökülmüş olan sevgi…

Yaptıklarını, konuştuklarını kim unutabilir sevgilim? Hangi karanlık yaptıklarını, söylediklerini unutturabilir sevgilim? Olmuşları, olanları kim unutturabilir sevgilim? Korku mu? Yaşam mı? Zulüm mü? Dünyanın zevki safhası mı? Yoksa ölüm mü unutturacak sevgilim? Hayır, hiçbir karanlık unutturamaz sevgilim.

Ben de sana yazdım aşk mektubunu sevgilim! Bunları yazmak zor oldu Sevgilim! Bunları yazabilmeyi Hisusa borçluyum sevgilim. Onun da hakkını ona verelim sevgilim. Herkesin hakkını geri verelim sevgilim.

Sevdiklerinden ayrıldın,

Çocuklarından,

Torunlarından ayrıldın.

Burada seni uğurlayanlardan ayrıldın.

Kucağımdan ayrıldın.

Ülkenden ayrılmadın!

Kaynak: ANF NEWS AGENCY