Lübnan’a yönelik saldırıyla, günde bir milyon varili Batı pazarlarına taşıyacak olan, dünyanın en stratejik petrol boru hattı arasında bir bağlantı var mı?

Hazar denizini Doğu Akdeniz’e bağlayan Ceyhan-Tiblis-Bakü petrol boru hattının açılış töreni, 13 Temmuz’da yapıldı.

İsrail saldırılarından bir gün önce, BTC boru hattı projesinin ana ortakları, Ceyhan’da bir kabul törenindeydiler. Daha sonra, Türkiye Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in düzenlediği bir resepsiyona katılmak üzere İstanbul’a koşturdular.

İsrail enerji ve altyapı bakanı Binyamin Ben-Elizer üst düzey İsrailli petrol yetkilileriyle birlikte resepsiyondaydı.

BTC boru hattı Rusya topraklarını boydan boya kesiyor. Azerbaycan ve Gürcistan’dan geçiyor; bu ikisi ABD ile askeri ittifak ve NATO çerçevesine sımsıkı kilitlenmiş olan ABD “mandaları” durumundalar. Hem Azerbaycan hem de Gürcistan İsrail’le uzun vadeli askeri işbirliği anlaşmalarına sahip. İsrail, petrolünün yaklaşık yüzde 20’sini ithal ettiği Azeri petrol sahalarında ciddi çıkarlara sahip.

Ancak Lübnan’a yönelik savaşla doğrudan ilişkili başka bir konu daha var. Rusya zayıflarken, İsrail Ceyhan’dan geçen boru hattı koridorlarının ve Doğu Akdeniz ulaşımının “korunmasında” önemli bir stratejik rol üstlenmeye hazırlanıyor.

Lübnan’ın bombalanması dikkatle planlanmış askeri bir yol haritasının bir parçası. Savaşın Suriye ve İran’a doğru genişletilmesi ABD ve İsrail askeri planlamacıları tarafından zaten hesaba katılmış durumda. Bu daha kapsamlı askeri gündem stratejik petrol ve petrol boru hatlarıyla dolaysızca ilişkili. Lübnan’a yönelik savaş, Doğu Akdeniz kıyı şeridindeki İsrail teritoryal denetimini hedefliyor.

“[BTC boru hattı] bölge ülkelerinin statüsünü kayda değer biçimde değiştiriyor ve yeni bir Batı yanlısı ittifakın çimentosunu oluşturuyor. Washington, boru hattını Akdeniz’e taşıyarak, Azerbaycan, Gürcistan, Türkiye ve İsrail arasında pratik olarak yeni bir blok oluşturdu” (Komerzant, Moskova, 14 Temmuz 2006).

Resmi raporlar BTC boru hattının “petrolü Batılı pazarlara taşıyacağını” söylerken, pek bilinmeyen şey Hazar petrolünün bir kısmının doğrudan İsrail’e taşınacak olması. Ceyhan’ı İsrail limanı Aşkelon’a ve oradan da İsrail’in ana boru hattı sistemi aracılığıyla Kızıl Deniz’e bağlayacak olan su altı İsrail-Türkiye boru hattı projesi öngörülüyor.

İsrail’in hedefi Hazar petrolünü sadece kendi tüketimi için değil, aynı zamanda Kızıl Deniz’deki Eilat limanı aracılığıyla Asya pazarlarına yapılan yeniden-ihracatta kilit bir rol oynamak üzere ele geçirmek. Hazar denizi petrolünün bu biçimde yeniden rotalandırılmasının uzun erimli.stratejik sonuçları var.

İsrail ile Türkiye, 2006 yılı Nisanında Suriye ve Lübnan topraklarını by-pass edecek olan dört adet su altı boru hattı planını açıkladılar.

Bu proje aynı zamanda, Anadolu’daki Fırat ve Dicle nehir sistemlerindeki su kaynaklarından su pompalayarak, İsrail’e su taşıyan bir boru hattını da içeriyor. Bu proje İsrail’in Suriye ve Irak’ın yıkımı pahasına uzun zamandır benimsediği stratejik bir hedef durumunda. İsrail’in su gündemi Tel Aviv ile Ankara arasındaki askeri işbirliği anlaşmasınca destekleniyor.

İsrail ile Türkiye, Lübnan’ın bombalanmasının öncesinde, Suriye ve Lübnan’ı bypass eden su altı boru hatlarını açıkladılar. Bu su altı boru hattı rotaları Lübnan ile Suriye’nin teritoryal egemenliğine açıkça musallat olmuyordu.

Öte yandan, (petrol ve su için) alternatif kara temelli koridorların Lübnan ve Suriye üzerinden gelişmesi, Doğu Akdeniz kıyı şeridi üzerinde, Lübnan ve Suriye üzerinden bir İsrail ve Türkiye teritoryal denetiminin kurulmasını gerektirecekti.

Bu projenin uygulanması Ceyhan limanından Suriye ve Lübnan’dan geçerek Lübnan-İsrail sınırına kadar uzanan Doğu Akdeniz kıyı şeridinin, su yollarının ve kara rotalarının militarizasyonunu gerektirmektedir.

Bu Lübnan’a yönelik savaşın gizli hedeflerinden birisi değil midir? İsrail’in Lübnan sınırından Suriye üzerinden geçerek Türkiye’ye kadar uzanan geniş bir alanı kontrol etmesine izin veren bir alan açmaktadır.

İsrail Başbakanı Olmert Lübnan’a yönelik İsrail saldırısının “çok uzun bir zaman” alabileceğini ifade eti. Bu arada, ABD İsrail’e silah sevkiyatını hızlandırdı.

Lübnan’a yönelik hava kampanyası Suriye’yi ve İran’ı da içeren geniş Orta Doğu’daki İsrail-ABD stratejik hedefleriyle kopmaz bir biçimde bağlıdır.

[globalresearch.ca adresinden Sendika.Org tarafından özetlenerek çevrilmiştir]