Uluslararası Hür Sendikalar Konfederasyonu’nun 2005 raporuna göre, dünya genelinde 115 sendikacı sendikal hakları savundukları gerekçesiyle öldürüldü, 1600 sendikacı saldırılara maruz kaldı, 9 bin sendikacı da gözaltına alındı.

Uluslararası Hür Sendikalar Konfederasyonu Genel Sekreteri Guy Ryder, kadın çalışanlar ve göçmen işçilere yönelik uygulamaların endişe verici düzeyde olduğunu söyledi. Ryder, ”Bu yılkı rapor, ciddi endişeleri yaratacak düzeyde. Özellikle kadınlar, göçmen işçiler ve kamu sektöründe çalışanlar için. Ölü sayısının bir önceki yıla oranla az. Ancak işçilere yönelik saldırılarda artış yaşanıyor” dedi.

Merkezi Brüksel’de bulunan Uluslararası Hür İşçi Sendikalar Konfederasyonu (ICFTU)’nun yıllık raporuna göre dünyanın birçok ülkesinde tam bir ‘sendikal katlilam’ yaşandı. Son bir yıl içinde 115 sendikacı öldürülürken, 1600 sendikacının saldırılara maruz kaldığı, 9 bin sendikacının da gözaltına alındığı ya da tutuklandığını kaydedildi. Raporda, 10 bin işçinin de sendikal etkinliklerde bulundukları gerekçesiyle işten atıldığına dikkat çekildi.

2005 yılında önceki yıllara göre daha az sayıda sendikacı öldürüldüğü tespiti yapılırken, 2004 yılında 184 sendikacı, 2003’te 189 ve 2002’de 213 sendikacı öldürüldü. Cinayetlerin çoğu Kolombiya başta olmak üzere Latin Amerika ülkelerinde meydana geldi.

LATİN AMERİKA ‘SENDİKACILAR MEZARLIĞI’

133 ülkede sendikacıların baskı altında olduğuna dikkat çeken ICFTU, sendikacılar için en tehlikeli bölgenin Latin Amerika olduğunu belirtti.

Sendika liderlerinin zırhlı araçlar ve korumalarla dolaştığı Kolombiya sendikacılar için, işkence, sürgün ve infaz olaylarıyla dünyanın en tehlikeli ülkesi durumunda. Ülkede 70 sendikacı, temel sendikal haklar için yürüttükleri mücadeleden dolayı öldürülürken, 260 sendikacı da ölümle tehdit edildi.

Sendikacıların çoğu ise ya toplu iş sözleşmesi müzakereleri sürdürürken ya da grevdeyken öldürülüyor. Ama buna karşı cinayetleri gerçekleştirenlere karşı ise herhangi bir cezalandırılmanın yapılmadığına dikkat çekiliyor. Ayrıca ülkede eğitim sektörü çalışanlarının da sistematik baskıya maruz kaldığı vurgulanırken, kadın sendikacıların ise tehdit ve şiddetle yüzyüze kaldığı ifade edildi.

Raporda, Brezilya’da 8 işçinin öldürüldüğü, Guatemala’da ise şiddetin ve sendikacılar üzerindeki korkutma politikasının sürdüğü vurgulandı. El Salvador, Dominik Cumhuriyeti, Guatemala, Honduras, Nikaragua ve diğer Orta Amerika ülkelerinde, özellikle kadınlar düşük ücretle çalıştırılıyor ve sendikal hareket kurma hakları yok. Yine bu ülkelerde sendika karşıtlığı yasalarca güvence altına alınıyor. Meksika’da ise daha iyi koşullarda çalışma talebinde bulunan işçiler topluca fişleniyor.

IRAK’TA 13 SENDİKACI ÖLDÜRÜLDÜ

Sendikacıların en çok öldürüldüğü diğer ülkeler ise Irak, İran, Salvador, Cibuti, Çin, Kamboçya, Guatemala, Zimbabwe ve Burma geliyor. Bazı Körfez ülkelerinde ise sendikal faaliyette bulunmak halen yasak.

Kolombiya kadar olmasa da Irak’ta sendikacılar için en tehlikeli bölgelerden biri. Raporda işgal altındaki Irak’ta 13 sendika temsilcisinin sendikal faaliyetleri nedeniyle öldürüldüğü belirtildi.

Irak Sendikal Federasyonu Uluslararası Sekreteri Hadi Salih’in korkunç bir işkence sonucu 4 Ocak 2005’te öldürüldüğü, 18 Şubat’ta Enerji Sendikası’ndan Ali Hasan Abd çocuklarını gözleri önünde infaz edildiği ve altı gün sonra Irak Ulaşım ve İletişim Sendikası’ndan Ahmet İdris Abas cinayete kurban gittiğine dikkat çekiliyor.

İRAN SENDİKACILAR İÇİN TEHLİKELİ

Raporda, İran’da işten çıkarılmalara ve ücretlerin ödenmemesine karşı eylem düzenlemenin halen tehlikeli olduğu kaydedildi. Maaşları ödenmediği için gösteri yapan çalışanlar işten çıkarılırken, sendikal faaliyetlerin zor koşullarda yapıldığı İran’da 2005 yılında düzenlenen eylemlere güvenlik güçlerinin şiddet kullanarak dağıtığına dikkat çekildi. Raporda, sendikacıların Tahran’da düzenledikleri gösterilerde tutuklandığı, çok sayıda grevin şiddetle bastırıldığını belirtiyor. Ancak uluslararası kampanyaların sonucu Evin cezaevinde tutulan bazı sendikacıların serbest bırakıldığı belirtildi.

Raporda, ‘Kürdistan Tekstil’ fabrikası çalışanı Farşid Beheşti Zad’ın tutuklanması ve ağır bir şekilde dövülmesi buna örnek olarak gösterildi.

İran’da Fumanat tekstik fabrikası 500 grevcisi güvenlik güçleri tarafından coplandı, Tahran’da otobüs firmalarının grevi güvenlik güçlerinin sert müdahalesine maruz kaldı. Grev liderlerinden Mansur Osanloo, bıçakla uğradığı saldırıda yaralandı ve tutuklandı. 1 Mayıs 2004’te tutuklanan 7 sendikacı ise beş yıla kadar hapis cezasına çarptırıldı.

‘TÜRKİYE’DE 500 KİŞİ İŞTEN ATILDI’

ICFTU’nun yıllık raporunda Türkiye’ye de bir bölüm ayrılıyor. Türkiye’de iş yasalarının hem kamu sektöründe hem özel sektörde sendikal hakların korunması açısından yetersiz olduğu kaydediliyor. Örgütlenme özgürlüğü açısından sürmekte olan kısıtlamalar olduğu vurgulanırken, eğitim sektöründe çalışanlara yönelik şiddet kullanıldığı ifade edildi. 500’ün üzerinde işçinin sendikal etkinliklerde yer alması nedeniyle işten çıkarıldığına dikkat çekildi.

Raporda, Kuzey Kore gibi bazı ülkelerde de resmi sendikalar dışında sendikal faaliyetin olmadığı, Amerika’da Bush yönetiminin sendikal özgürlükler önündeki engellerini kaldırmadığı ve anti-sendikal politikaların devam ettiğine dikkat çekildi. Bangladeş, Hindistan, Pakistan, Filipinler ve Sri Lanka’da anti-sendikal uygulamalar devam ediyor.

SENDİKACIYA 25 YIL HAPİS

Burma’da yasadışı ilan edilen bir federasyon üyeleri tutuklanarak 25 yıla kadar varan hapis cezalarına çarptırıldı. Hindistan, Kamboçya ve Çin’de ise sendikacılara saldırılar varlığını korudu.

Göçmen işçilerin durumunun ise özellikle Ortadoğu’da kötü olduğu kaydedilen raporda, özellikle Kuveyt, Omman, Suudi Arabistan, Libya ve Ürdün’ün durumun kötü olduğu vurgulandı. Çok sayıda ülkede sendikalaşma tamamen yasaklandı. Birleşik Arap Emirlikleri’nde inşaat sektöründe çalışan 130 kişi grev yaptıkları gerekçesiyle dövüldü.

Raporda Zimbawe, Güney Afrika, Nijerya, Kamerun, Sudan, Mısır, Libya’da hükümet patentli sendikaların varlığına izin verildiği vurgulandı. Avrupa’da ise Beyaz Rusya’da Luçenko rejiminin Uluslararası Çalışma Örgütü’nün inceleme komisyonuna izin vermediği hatırlatıldı.

Haber: Devrim Arslan
ANF NEWS AGENCY