Tüpraş’ın devir işlemlerinin 26.01.2006 Perşembe günü tamamlanması ve 27.01.2006 Cuma günü de devir töreninin yapılması beklenmektedir. Türkiye’nin en önemli stratejik kuruluşlarından Tüpraş’ın, Koç-Shell ortaklığına devrini protesto edecek olan Petrol İş üyesi Tüpraş işçileri iş bırakma eylemlerine başladı.

26 Ocak 2006 tarihinde, Perşembe günü, sabah saat 8.00’den itibaren tüm rafinerilerde iş bırakacan Tüpraş işçileri akaryakıt dolumu, satış ve sevkiyatını durdurdular. Devri protesto eden, rafinerilerde iş bırakacan olan Petrol-İş üyesi Tüpraş işçileri, rafinerileri terk etmeyerek Perşembe gecesini de işyerlerinde geçirecek ve eylemlerini sürdürecekler.

Eylemler Tüpraş’ın Aliağa, Kırıkkale, Kocaeli, Batman ve Yarımca ‘da kurulu 5 rafinerisinde çalışan Petrol-İş üyesi işçiler tarafından yapılıyor.

Petrol-İş, yaptığı açıklama da “Tüpraş’taki yüzde 14.76’lık satış da, yüzde 51’lik blok satış da Türkiye’nin zararınadır. Toplumsal çıkarı koruma görevini üstlenen Petrol-İş Sendikası, Tüpraş’ın özelleştirilmesine karşı verdiği mücadelesini sürdürmekte sonuna kadar kararlıdır. Tüpraş’ın özelleştirilmesiyle kaybeden Tüpraş işçisi değil, Türkiye olacaktır.” dedi.

Aliağa

Tüpraş İzmir Aliağa Rafinerisinde bugün, Tüpraş’ın devrini protesto eden işçiler sabah işbaşı yapmadılar. Sabah servislerle işe gelen işçiler dış kapıda servislerden inerek burada toplandılar.

Yaklaşık 500 işçinin bulunduğu kapıda bir konuşma yapan Şube Başkanı İbrahim DOĞANGÜL “Tüpraş özelleştirmesi sürecinde yeni bir eşiğe gelindi, bugün Tüpraş’ın KOÇ Holdinge devredilmesi beklenmektedir. Sendikamızın uzun zamandır uyarılarına, karşı çıkışlarına rağmen maalesef Tüpraş’ın usulsüz, hukuksuz yöntemlerle devir işlemleri bugün yapılacak. Sendikamızın açmış olduğu davalar sürerken, devir işlemlerinin yapılması ülkemiz için ayrı bir handikaptır. Bu davalar lehimize sonuçlandığında Tüpraş’ın devrine asla izin vermeyeceğiz. Tüpraş özelleşirse Türkiye kaybeder.” dedi.

İşçiler, DOĞANGÜL’ün sözlerini “Zafer direnen emekçinin olacak”, “Tüpraş’ı satanlar vatan haini” sloganları ile sık sık kestiler. Daha sonra işçiler yürüyerek iç kapıya gittiler. Havanın çok soğuk olması nedeni ile işçiler daha sonra Yemekhaneye yerleştiler. Burada da iç motivasyona yönelik konuşmalara devam edildi. Bugün İzmir Rafinerinde akşama kadar işbaşı yapılmayacak, satış yapılmayacak, vardiya değişmeyecek. Gece işyeri terk edilmeyecek. Tüpraş işçisi Tüpraş’a ve Türkiye’ye sahip çıkmaya devam ediyor.

Batman

Türkiye Petrol Kimya Lastik İşçileri Sendikası (Petrol-İş) Batman Şubesi öncülüğünde gerçekleştirilen eylemin yarın saat 17.00’ye kadar süreceği açıklandı. Sabah saat 07.30’da TÜPRAŞ rafinerisi girişinde toplanan işçilere açıklama yapan Petrol-İş şube Başkanı Nimetullah Sözen, büyük emek vererek bugünlere getirdikleri rafinerinin yarın iki dosya halinde devredileceğini söyledi.

Milletin 50 yıldır vergi ve alın teriyle bugünlere getirdiği rafineriye halkın artık uzaktan bakacağını ileri süren Sözen, bugün başlattıkları eylemin yarın saat 17.00’ye kadar süreceğini, genel merkezden talimat gelmesi durumunda bu eylemi devam ettirebileceklerini kaydetti. Sözen, 2 gün boyunca iş yapmayacaklarını, işyerinde oturma eylemi yapacaklarını ve işyerlerini terk etmeyeceklerini belirterek, “TÜPRAş’ın özelleştirilmesini halkın yüzde 73’ü istemiyor” dedi.

Başkan Sözen’in açıklamasından sonra şube 2. başkanı Mehmet Doğu, Petrol-İş Sendikası Genel Merkezi’nden gelen basın açıklamasını okudu. 2. Başkan Doğu, artık TÜPRAŞ Rafinerisi’nin devredildiğini belirterek, “Petrol-İş Sendikası üyeleri ise ev sahibinin kim olduğunu, davetsiz misafirlerine ve kamuoyuna bir kez daha hatırlatmak için bugünden itibaren fabrikasına çekildi. ışbaşı ve dolum yapmayacak olan TÜPRAş işçisi, gece de TÜPRAş’ta kalacak. Bu devir işlemine karşı demokratik tepkisini gösterecektir” diye konuştu.

Basın açıklamasının ardından işçiler, oturma eylemi yapmak amacıyla işyerlerine gitti.

Petrol İş Genel Merkezi’nin Basın Açıklaması

TÜPRAŞ DEVREDİLİYOR, TÜRKİYE KAYBETTİ, TÜPRAŞ İŞÇİSİ KAYBETMEYECEK!

Artık Tüpraş devrediliyor. Petrol-İş Sendikası üyeleri ise ev sahibinin kim olduğunu, davetsiz misafirlerine ve kamuoyuna bir kez daha hatırlatmak için bugünden itibaren fabrikasına çekiliyor. İşbaşı ve dolum yapmayacak olan Tüpraş işçisi gece de Tüpraş’ta kalarak, bu devir işlemine karşı demokratik tepkisini gösteriyor.

Petrol-İş Sendikası, üyeleriyle beraber, yıllardır süren bir mücadele verdi. Tüpraş işçisi özelleştirme gündemde olduğu günden beri bıkmadan, usanmadan toplumu uyardı. Ülkesine ve emeğine ihanet etmeyerek, Tüpraş’a hatta sadece Tüpraş’a da değil ülkesinin tüm zenginliklerine ve geleceğine sahip çıktı.

Petrol-İş Sendikası ve üyeleri;

∑ Irak’ın işgali, Irak petrollerinin özelleştirilmesidir tespitini yaparak dünya çapında yürütülen kanlı bir saldırıya işaret etti. “Bir özelleştirme harekatı: Irak” derken bu işgalin Türkiye’ye de ulaşacağının işaretlerini verdi. Türkiye’nin Telekom’unu, Erdemir’ini, Tekel’ini, Tüpraş’ını ve diğer kamu kuruluşlarını kaybedebileceğini anlattı ve maalesef tüm dedikleri bir bir çıktı. Türkiye ekonomik değerlerini, zenginliklerini birer birer kaybetti hem de Irak’taki gibi bir savaşa bile gerek kalmadan, ihaleler yoluyla kaybetti. Artık Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin elinde üreten tek bir kuruluşu bile kalamamak üzere…

∑ 2003 yılında Tüpraş’ın nasıl peşkeş çekildiğini, son ihaleyle birlikte, tüm ülkeye ispatladı ama yetmedi.

∑ Tüpraş’ın devlete sağladığı gelir ile IMF borcunu kapatarak Türkiye’nin boynuna geçirilmiş olan esaret zincirini kırıp atabileceğini anlattı, dinleyen olmadı.

∑ Kar eden Tüpraş’ın borçlu bir şirket tarafından ele geçirileceğini ve bunun zararını halkın ödeyeceğini, geçmişteki örneklerini göstererek izah etti fakat kaygısız kalındı.

∑ Halkın %73’ünün Tüpraş gibi karlı kuruluşların satışına karşı olduğunu tespit etti ve bu satışın sorumlularını uyardı ama halka rağmen halkın malını satanlar inadından vazgeçmedi.

∑ Sami Ofer’in ve yakın dostu olan hükümet üyeleri ile özelleştirmeden sorumlu bürokratların, Tüpraş üzerinden nasıl bir operasyon yaptıklarını tüm Türkiye’ye duyurmasıyla birlikte, Türkiye çalkalandı ve bu işlemleri gerçekleştiren bürokratların yargılanmasının yolu açıldı fakat Türkiye çoktan derin bir uykuya yatırıldığı için bu gerçekler de görmezden gelindi.

∑ Türkiye’nin bugün yürüdüğü yoldan yıllar önce yürüyen ve 2002 yılında batarak iflasını ilan eden bir ülke olan Arjantin’in yaşadığı felaketi Türkiye’ye taşıdı, bu yoldan dönülmesi gerektiğini bir kez daha ispatladı fakat duyarsızlığın kuşattığı bir ülke için bu da bir anlam ifade etmedi.

∑ Petrol-İş Sendikası ve üyeleri bıkmadı, pes etmedi; “herkesin bu iş bitti” dediği yerde, “biz daha ölmedik, umutsuzluğa gömülmedik” diyerek memleket nöbeti çadırlarını kurdu. Sessizliğin ortasında ülkede sesini yükselten bir odak oldu. Türkiye’de özelleştirme, yolsuzluk, peşkeş ne zaman gündeme gelse Petrol-İş Sendikası da mücadelesi ile gündeme geldi. Gazeteler “İyi ki Petro
l-İş Var” diye yazmak zorunda kaldı.

∑ Tüpraş işçisi özveriyle çalıştı, emek verdi Tüpraş’ı Türkiye’nin en büyük şirketi yaptı. Gazeteler bu sefer de “Tüpraş Şampiyon” başlıkları attı ama “şampiyon neden satılıyor” diye sorduğunda ise hiç kimse haklı bir neden bulamadı. Petrol-İş Sendikası Türkiye’nin vicdanı oldu.

∑ Sesi kısılmaya, gerçeklerin üstü ne kadar kapatılmaya çalışılsa da Petrol-İş Sendikası ve Tüpraş işçisi halka ulaşmanın hep bir yolunu buldu. Yüz binlerce broşür bastırıp dağıttı, yüz binlerce afişle Türkiye’nin dört bir yanını donattı. Radyolarda, televizyonlarda, gazetelerde tüm imkanlarını zorlayarak kendisine yer açtı ve Türkiye’nin nasıl bir ihanete uğradığını anlattı. İşyerlerinde toplumu ve bu satışın sorumlularını uyarmak amacıyla birçok eylem gerçekleştirdi. Bu sayede daha birkaç yıl önce “satın devletin sırtındaki kamburları” diyen toplum yapısından bugün, “Tüpraş gibi karlı kamu kuruluşlar satılmamalıdır” diyen bir toplum yapısına gelindi. Fakat yetmedi, çünkü toplum ne dediğimizi, neyin mücadelesini verdiğimizi geçte olsa anladı ancak bizimki gibi yani Petrol-İş Sendikası gibi bir örgüte sahip olmadığı için organize olamadı ve tek başına kalmış insanlarımız bu gidişata evinde, kendi kendine, isyan etmekle yetinmek zorunda kaldı.

Bunca çabaya rağmen Tüpraş artık devrediliyor ama bu devir her şeyin sonu değil daha yürünecek yolumuz, söyleyecek sözümüz var. “Tüpraş, yargı süreci devam ederken devredilemez” uyarılarını yapmamıza rağmen bize kulak asmayanlara, bir hayat dersi daha vermenin zamanı geldi. Tüpraş için yargıda verdiği mücadeleyi daha önce kazanmış olan Petrol-İş Sendikası üyeleri olarak, bugün tüm Türkiye’ye ilan ediyoruz ki; yargı süreci lehimize bir sonuç verir ve Tüpraş’ın satışı iptal edilirse, Petrol-İş Sendikası ve Tüpraş işçisi fabrikasını söke söke geri alır ve bu yargı kararını uygulatır.

Çünkü; Petrol-İş Sendikası’nın üyelerini, Tüpraş işçilerini hiçbir kuvvet yasalara aykırı yöntemlerle özelleştirilmiş bir işletmede çalıştıramaz. Mahkeme Tüpraş’ın satışına geçit vermediği gün, halkın malı halka tekrar geri döner. Yargı satışın iptaline karar verir ise, Tüpraş işçisinin sendikası ile bütünleşmiş gücü, Tüpraş’ın kamuya dönmesinin teminatı olacaktır.

Bugün iş yerlerimizden Türkiye’ye bir kez daha sesleniyor, bir gerçeğin altını bir kez daha önemle çiziyoruz. Tüpraş devrediliyor ve Türkiye kaybediyor ama unutulmasın ki Tüpraş işçisi, Petrol-İş Sendikası Tüpraş’ta asla ve asla kaybetmeyecektir. Tüpraş işçisi ne örgütlü gücünü ne de kazanılmış haklarını kesinlikle kaybetmeyecektir. Bugünden uyarıyoruz; Petrol-İş Sendikası üyesine dokunmaya kalkanın eli yanar. Şimdiye dek tüm söylediklerimiz doğru çıktı, Tüpraş’a talip olanlar bu sözümüzün de doğruluğundan şüphe duymasınlar.

Çünkü birlik olanlar daima güçlüdür ve direnenler asla yenilmezler.

Bu söz Petrol-İş Sendikası’nın sözüdür, bilen bilir, bilmeyen ise çok yakında öğrenir!

Saygılarımızla

Petrol-İş Sendikası
Merkez Yönetim Kurulu Adına

Mustafa ÖZTAŞKIN
Genel Başkan