Uluslararası Çalışma Örgütü’nün zorla çalıştırmaya ilişkin derlediği veriler, kapitalist dünyanın gerçek yüzünü ortaya koyuyor. 12.3 milyon insan zorla çalıştırılırken, modern dünyanın köleleri üzerinden yılda 44.3 milyar dolar kazanç sağlanıyor. 1.7 milyon kadın ve çocuk zorla ticari cinsel sömürüye maruz kalırken, dünyanın dört bir yanından turların düzenlendiği Asya’daki fuhuş köylerinde kadınlar ve çocuklar yaklaşık 1 dolara […]
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün zorla çalıştırmaya ilişkin derlediği veriler, kapitalist dünyanın gerçek yüzünü ortaya koyuyor. 12.3 milyon insan zorla çalıştırılırken, modern dünyanın köleleri üzerinden yılda 44.3 milyar dolar kazanç sağlanıyor. 1.7 milyon kadın ve çocuk zorla ticari cinsel sömürüye maruz kalırken, dünyanın dört bir yanından turların düzenlendiği Asya’daki fuhuş köylerinde kadınlar ve çocuklar yaklaşık 1 dolara satılıyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 29 sayılı sözleşmesinde, zorla çalıştırma (angarya), “ceza tehditi ile karşı karşıya olan bir insandan kendi gönüllü istediği dışında elde edilen iş veya hizmet” olarak tanımlanıyor. Zorla çalıştırmanın en önemli iki kriteri “ceza tehdidi” ve “istekli olmama”. Bir başka deyişle, zorla çalıştırma, “bir insanın psikolojik veya fiziksel zor yoluyla, zor olmaksızın yapmayı kabul etmeyeceği bir iş ya da hizmeti yerine getirmesi” şeklinde açıklanıyor.
Zorla çalıştırma, ordu ya da silahlı gruplarda bulunan kişilerin kamu işlerinde zorla çalıştırılması veya mahkumların angaryaya zorlanması, ticari cinsel sömürü ve cinsel sömürü dışındaki ekonomik sömürü olarak görülebiliyor. Uluslararası Çalışma Örgütü verilerine göre dünyada en az 12.3 milyon insan, yani her bin kişiden dördü zorla çalıştırılıyor. Zorla çalıştırılanlar, “kirli, zor ve tehlikeli” iş veya hizmetleri görmeye mecbur bırakılıyor.
Sanayileşmiş ülkelerde 360 bin kişinin zorla çalıştırılırken, bunların yüzde 75’i insan ticareti ile bu ülkelere getirilmiş. Sanayileşmiş ülkelerdeki “modern köleler” üzerinden yılda 31.6 milyar dolar gelir elde ediliyor. Zorla çalıştırmanın en yaygın görüldüğü Güneydoğu Asya ülkelerinde insan ticaretinden elde edilen gelir, milli hasılanın ortalama yüzde 8’sini oluşturuyor.
1.7 milyon seks kölesi
Zorla çalıştırmanın en önemli unsurlarından biri olan insan ticareti, uyuşturucu ve yasadışı silah ticaretinden sonra dünyanın en büyük üçüncü suç endüstrisi. İnsan ticaretine tabi olanların yüzde 55’i ticari cinsel sömürünün mağduru durumda, yaklaşık yüzde 25’i de ev içi, tarım ve inşaat sektörlerinde çalıştırılıyor. Zorla çalıştırma ve insan ticaretinin en büyük kurbanı ise kadınlar ve çocuklar. Dünya çapında 1.7 milyon kadın ve çocuk ticari cinsel sömürüye maruz kalıyor. Filipinler ve Tayland başta olmak üzere bir çok Asya ülkesinde oluşturulan fuhuş köylerine dünyanın dört bir yanından turlar düzenleniyor. Bu köylerde çalıştırılan kadınların kız çocukları da küçük yaşlarda anneleri ile aynı kaderi paylaşmak zorunda kalıyor. Kadınların ve çocukların vücutlarının bedeli ise yaklaşık 1 dolar!
ABD’ye her yıl 50 bin köle
* Her yıl yaklaşık 50 bin kadın ve çocuk, hizmetçilik, fahişelik ve benzeri işlerde zorla çalıştırılmak üzere ABD’ye getiriliyor.
* UNICEF’e göre Batı ve Merkez Afrika’daki 200 bin çocuk uluslararası kaçakçılar tarafından köleleştiriliyor.
* Çocuklar genellikle, çocuklarının iyi bakılacaklarını, eğitim göreceklerini ve iş sahibi olacaklarını düşünen aileleri tarafından satılıyor.
* Nepal ve Bangladeş’in köylerinden çoğu 18 yaşının altında olan kadınlar, 1000 dolara Hindistan’daki genelevlere satılıyor.
* İnsan ticareti en hızlı Orta ve Doğu Avrupa ile eski Sovyetler Birliği ülkelerinde büyüyor.
Onur Bakır / Evrensel