TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası’nın, hükümetin “Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek Projesi”nde yaşanan sorunlarla ilgili basın açıklamasının tam metni: “1000 Köye 1000 Tarımcı Projesinde Sorunlar Büyüyor Bakan Değişti, “Politika” da Değişti mi? “Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek Projesi” 2004 yılı başından beri yürürlükte. Dönemin Tarım ve Köyişleri Bakanı Sn. Sami GÜÇLÜ tarafından yürürlüğe sokulan Proje, gerek […]
TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası’nın, hükümetin “Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek Projesi”nde yaşanan sorunlarla ilgili basın açıklamasının tam metni:
“1000 Köye 1000 Tarımcı Projesinde Sorunlar Büyüyor
Bakan Değişti, “Politika” da Değişti mi?
“Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek Projesi” 2004 yılı başından beri yürürlükte. Dönemin Tarım ve Köyişleri Bakanı Sn. Sami GÜÇLÜ tarafından yürürlüğe sokulan Proje, gerek Proje’nin Türkiye’nin gerçekleriyle tam olarak örtüşmemesi, gerekse uygulamada yapılan yanlışlıklar nedeniyle oldukça sorunlu bir gelişim izlemiştir.
Bütün bunlara karşın, Proje’de görev alan ziraat mühendislerinin özverili tutum ve çalışmaları ile kimi yörelerde başarılı sonuçların ortaya çıktığı da saptanmalıdır. Ziraat Mühendisleri ODASI, görevli meslektaşlarına yönelik tamamlayıcı eğitim çalışmalarını yöreler itibariyle yerine getirmiş, olumlu sonuçların ortaya çıkması için katkı sağlamıştır.
Ancak, ikinci yılını doldurmakta olan Proje kapsamında, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından, mevcut sorunların çözümüne yönelik anlamlı bir çalışma üretilememiş, tam tersine sorunlar yumağı giderek karmaşık bir nitelik kazanmıştır. Bu çerçevede;
1- Projede görev alan ziraat mühendisleri, oluşturulan bürokrasi nedeniyle, zamanlarının önemli bir bölümünü “yararsız işler” yaparak geçirmek zorunda bırakılmaktadırlar.
2 – Bu bağlamda, “şarta bağlı sözleşmeli” olarak çalışan ziraat mühendisleri, Bağkur primlerini ve gelir vergilerini ödemek için muhasebeci tutmak durumunda bırakılmakta; zaten düşük olan ve zamanında ödenmeyen maaşlarından, vergi ve prim dışında bir de “muhasebeci ücreti” ödemek zorunda kalmaktadırlar.
3 – Proje’ye göre, Proje’nin ikinci yılında % 5, üçüncü yılında % 10 oranında “köy katkı payı” ödenmesi gerekmektedir. Ancak zaten geçim sıkıntısı içinde olan köyler, böyle bir ödeme için istekli davranmamaktadır. Bakanlığın, “köy katkı payı”nın ödenmesini zorunlu tutması nedeniyle, çoğu danışman katkı payını da kendi ücretinden ödemeye başlamıştır. 2006 yılında yapılacak ödemenin % 10 oranına yükselmesi, çoğu danışmanın mali edinimi asgari ücret düzeyinin da altına itecektir.
4 – Bütün yıl köyde ikamet eden danışmanlara yılık izin dahi verilmemekte, kimi illerde, zorunlu nedenlerle köyden ayrı kalan danışmanların ücretinden kesinti yapılmaktadır.
5 – Tüm bu yapı altında, günü kurtarmaya yönelik “politikalara” çöküş içinde olan tarım sektöründe, danışmanların özverili çalışmaları anlamlı bir katkı niteliğine dönüşememekte; mühendis kimliğini yaşama yansıtamayan danışmanlar yaşadıkları ekonomik- sosyal sıkıntılarla baş başa kalmaktadırlar…
Bütün bu gerçeklerin ışığı altında, soruyoruz;
1 – Şubat Ayı’nda bizzat Sn. Başbakan’ın ağzından, “1000 ya da 2000 ilave tarım danışmanı alınacağı” kamuoyuna duyurulmuştu. Aradan geçen zaman diliminde, konu ile ilgili hiçbir gelişme olmamıştır. Bugün Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın “Proje”ye bakışı nasıldır? Bakan’ın değişimi, politikanın da değişimine neden olmuş mudur?
2 – Mevcut tarım danışmanlarının yaşadıkları sorunların çözümüne yönelik olarak yaşanan eylemsizlik nereye kadar devam edecektir? Danışmanların ücretlerini insanca yaşanır bir düzeye yükseltmeyi, merkezi bir sistemle vergi ve prim sorunlarını çözerek danışmanı muhasebeciye mahkum olmaktan kurtarmayı, yılda yirmi gün resmi izin kullanabilecek bir hukuki statü oluşturmayı, pratikte alınamayan “köy katkı payı” uygulamasından vazgeçmeyi düşünüyor musunuz?
3 – “Proje” süresinin 2006 yılı sonunda biteceği hesaba katıldığında, danışmanların “akıbeti” konusunda Bakanlığın planı nedir? “Köy katkı payı”nın dahi alınamadığı bir ortamda, Bakanlık, “danışmanları gelecekte köylüler istihdam edecek” savından vazgeçmiş midir?
4 – 1989 yılından bu yana, olağan yollardan ziraat mühendisi alımı yapmayan, kadroları giderek yetersiz durumda kalan, ziraat mühendislerini Doğrudan Gelir Desteği hesaplamaları için masa başına mahkum eden Bakanlık, kadrolarını, deneyim kazanmış danışmanlarla takviye etmeyi neden düşünmemektedir ?
Bakanlığı, yukarıda çerçevesi çizilen konularda yapıcı tutum almaya, tarımın ve tarımcının sorunlarının çözümüne yönelik sonuç alıcı politikaları yaşama geçirmeye davet ediyoruz.
Kamuoyuna saygı ile duyurulur.”
Gökhan GÜNAYDIN
Başkan (Yönetim Kurulu Adına)