Bakandan bir hafta öncesinden randevu istemelerine karşın randevü alamayan köylüler ve sendika yöneticileri bakanlık müstaşarı ile görüşerek dosyalarını sundular.

Akhisardan gelen 60 kişilik gurup bakanlık önünde basın açıklaması yaptıktan sonra eylemlerinin burada bitmediğini ifade ettiler. Eyleme KES ve bağlı sendika yöneticileri ile TMMOB ve bağlı Oda yöneticileri destek verdi.
Bakanlık görüşmesinden sonra yapılan basın açıklaması aşağıda yer almaktadır.

Basına ve Kamuoyuna 01 / 08 / 2005
Türkiye tarımı İMF,Dünya Bankası ve DTÖ’ nün dayattığı Tarım politikaları nedeniyle her geçen gün daha kötüye gidiyor..Ürettiğimiz üzüm 2005 yılında 3,650,000 tondur ve bu üretim kapasitemizle Dünya üzüm üretiminde ülkemiz altıncı sıradadır.Ancak üzüm üreticilerinin ekonomik durumu üretilen üzüm oranıyla aynı paralelde değildir Üzüm üreticileri uygulanan tarım politikaları nedeniyle olumsuz etkilenen yetiştiricilerin başında gelmektedir.
Üzüm üreticilerinin büyük bir çoğunluğu çalışan çalıştıran ilişkisi dışında üretim yapan küçük ölçekli aile tarımı yapmaktadır. Üzüm Üreticilerinin önemli bir kısmının da toprağı olmayıp, ortakçı, kiracı gibi sıfatlarla üretim yapmaktadır.
141 nolu İLO tarım işçilerinin örgütlenmesine ilişkin sözleşmesinde:
m.1 “bu sözleşme yalnızca tarım işçilerinin üyeliğiyle kısıtlı olmayan fakat tarım işçilerini de temsil edenler dahil her türlü tarım işçileri örgütlerine uygulanır”
m.2/1 “bu sözleşmenin amacı bakımından tarım işçisi terimi, ister ücretli işçi, isterse bu maddenin ikinci fıkrasındaki hükümlere konu olan kiracı, ortakçı ya da küçük mülk sahibi zilyet olsun, tarımla, kırsal alanda el sanatları ile ya da ilgili işlerle uğraşan herkesi kapsar.”
m.2/2 “bu sözleşme hükümleri yalnızca temel gelirini tarımdan elde eden, toprağı yalnızca kendi ailesinin yardımı ya da ara sıra dışarıdan istihdam ettiği emek yardımı ile kendisi işleyen kiracı, ortakçı ya da küçük mülk sahibi zilyet kişileri kapsar.”
m.3/1 “ücretli işçi ya da kendi hesabına çalışan tarım işçileri önceden izin almaksızın örgüt kurma ve yalnızca bu kuruluşların kurallarına bağlı kalmak koşuluyla diledikleri örgütlere üye olma hakkına haizdir. Hükmünü içermektedir.
Örgütlenme özgürlüğü çerçevesinde üreticilerin dilediği örgütlenme formunu seçme hakkı da anayasal bir haktır.
Bizlerde; sorunlarımıza sahip çıkmak için imzalanan uluslar arası sözleşmelerin ve anayasanın bizlere verdiği hakları kullanıp Üzüm üreticileri olarak 8 Mart 2004 tarihinde Üzüm Üreticileri Sendikası’nı (Üzüm-SEN) kurduk, şuan 2000 civarında üyeye ve iki şubeye ulaştık.
Tüm sektörlerde yapılan özelleştirmelerle başta çalışanlar ve üreticiler mağdur edilmektedir. Hükümetin suma fabrikalarını özelleştirmesiyle biz üzüm üreticileri de piyasa koşullarına korumasız bir şekilde yalnız başına terk edilmiş olduk.
2004 yılında suma fabrikalarının özelleştirilmesini fırsat bilen tüccar ve sanayiciler de yaş üzüm alım fiyatlarını alabildiğine düşürdüler, TARİŞ Üzüm Birliği de ; kuru üzüm fiyatlarını uzun süre açıklamadı ve aldığı üzümleri daha sonrada maliyetlerin altında bir fiyat belirledi bu nedenle üzüm üreticileri daha da mağdur oldu, TARİŞ Üzüm Birliği bu tutumuyla tüccarların istedikleri gibi fiyat belirlemesine yardımcı oldu.
• 2003 yılında bile kuru üzüm 1,350YTL 𔂿,450YTL kadar çıkmıştı. 2004 yılında tüccar 700 kuruş ile 850 kuruştan üzüm aldı.
• Oysa kuru üzümün 1 kilosunun bizlere ortalama maliyeti 1,350YTL- 1,450 YTL dir..
• Özelleştirilen Suma fabrikası yaş üzümün kilosunu 180 kuruş olarak açıklamasına rağmen tüccardan 170-180 kuruşa aldığı yaş üzümü çiftçiden 80 kuruşa kadar aldı
• Çiftçilerin örgütü olan TARİŞ bile taban fiyat açıklaması yapmadan alım yaptı ve taksit taksit kg başına 1 YTL ödeme yaptı. Bu belirsizlik tüccarın işine yaradı üzümü 2003 yılının çok altında almasını sağladı.
2005 yılında da aynı olumsuzluklarla karşılaşmamak için üzüm hasat dönemi başlamadan önce sesimizi yetkililere duyurmak istedik. Üzüm üreticileri olarak Tarım ve Köy işleri Bakanlığından taleplerimiz şunlardır:
• TARİŞ üzüm taban fiyatlarını maliyet artı kar hesabı üzerinden zaman geçirmeden açıklamalıdır.
• Kuru üzüm fiyatları maliyet + %25 kar hesabıyla en az 1 milyon 750 bin lira olmalıdır.
• Özelleştirilen Suma fabrikası bundan böyle fiyat belirlerken sendikamız ÜZÜM -SEN ‘in belirleyip açıkladığı referans fiyatını temel almalıdır.
• TARİŞ yeni kurduğu alkol fabrikasına üzüm alırken kendi ortaklarından almalı ve ÜZÜM-SEN’in açıkladığı referans fiyatının altına düşmemelidir.
• Eğer kuru ve yaş üzüm fiyatları piyasa da açıkladığımız referans fiyatının altına düşerse devlet aradaki farkı piyasa fiyat desteği olarak (tüm gelişmiş ülkelerde olduğu gibi) ödemelidir.(böylesine bir sistem tüccarın ve sanayicinin aldığı ürünü kayıt altına almayı sağlayacağından dolayı alınacak vergiler den bu prim uygulamasına kaynak yaratıla bilinir.)
• Tüccarların, çiftçileri dolandırmasını önleyecek yasalar ivedilikle çıkarılmalıdır.
• Küçük çiftçilere düşük faizli yatırım kredileri verilmelidir
• Çiftçinin Tariş’e, Ziraat bankasına olan borçları ertelenmeli uzun vadeye yayılmalıdır.
• Büyük Firmaların yurt dışından kuru üzüm ithal edip işledikten sonra Avrupa ya Türk üzümü adı altında satmaları yasaklanmalıdır
Sayın Başbakanın dediği gibi:”Küresel sermaye karşısında çiftçi korumasız” ve örgütsüzdür, bu nedenle meclis açıldığında görüşülecek olan yeni “Sendikalar yasası”nda Çiftçi sendikalarının konumunun iç hukuka uygun hale getirilmesini Tarım ve Köy işleri Bakanlığı’nın da çaba sarf etmesini bekliyoruz
Üzüm-SEN üyeleri olarak yukarıda taleplerimizin gerçekleşmesi için üzerimize düşeni yapacağız yetkili kurum ve kuruluşların da çiftçilerin mağduriyetlerini gidermesi için ellerinden gelenleri yapmalarını talep ediyoruz. Bizler yukarıdaki taleplerimizin arkasındayız ve sonuna kadar takipçisi olacağız.
Saygılarımızla
Adnan ÇOBANOĞLU
Üzüm Üreticileri Sendikası
Genel Başkanı