Kamu emekçileri IMF’li yıllarda 1994 ve 2001 krizleri ile gelirlerinde önemli kayıplar yaşarken, krizler sonrası ekonomik büyümeden yeterli derecede yararlanamadı. Ücretler erimeye devam etti. Sıkı mali politikalardan en önce nasbini alana kamu emekçileri oldu. Yoksulluk kamu emekçileri için kalıcılaştı. (KESK-AR) tarafından DPT verileri üzerinden yapılan çalışmada kamu emekçilerinin reel ücretlerindeki erimenin son 12 % 10′u bulduğunu ortaya koydu.

AKP hükümeti döneminde yaşanan ekonomik büyümeden de kamu emekçileri pay alamadı. Bu dönemde Kümülatif artış binde 3’te kalırken, ortalamalar üzerinden artış % 3’te kaldı. Aynı dönemde ekonomik büyüme ise % 25,6 oldu.

Kamu Emekçisine Refahtan Pay Yok

KESK-AR tarafından yapılan açıklamada ekonomik büyümenin % 25’leri bulduğu bir süreçte reel ücretlerdeki artışın binde 3 gibi komik bir düzeyde kalmasının düşündürücü olduğu hatırlatılırken, Kamu emekçisine refahtan pay verilmemesinin yarattığı kaybın % 18’i bulduğu ifade edildi.

Konuya ilişkin açıklama yapan Genel Başkanımız İsmail Hakkı Tombul, kamu emekçilerinin ücretlerinde son 12 yıldır reel olarak ciddi bir azalmanın olduğunu ifade ederek, 12 yıl önceki ücretlerin dahi insanca bir yaşam için yeterli olmadığına dikkat çekti. Kamu emekçilerinin sorunlarının çözümü için kaynak diye bir sorunun olmadığını söyleyen Tombul, “Temel problem siyasi iradenin tercihidir. Kayıtdışı ekonomiye göz yumulduğu, faiz gelirlerinin önemli oranlarda vergilendirilmediği, kaynakların iç borca akıtıldığı, vergi aflarının, vergi adaletsizliğinin yaşandığı bir süreçte elbetteki önümüze kaynak yok diye geleceklerdir. Ancak kaynakların nereye gittiği görülmektedir. Siyasi irade artık tercihini emekçilerden ve halktan yana kullanmalıdır. Yoksa yüzdelik sefalet artışları ile kamu emekçisinin sorunlarının çözülmesi mümkün değildir.” dedi.