Çalışma; 2002 yılı Mayıs ayında Mersin Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı öğretim elemanları Yrd. Doç. Dr. Seva Öner, Yrd. Doç. Dr. Resul Buğdaycı, Yrd. Doç. Dr. Tayyar Şaşmaz ve Ar. Gör. Dr. A. Öner Kurt ile Psikiyatri Anabilim Dalı öğretim elemanı Yrd. Doç. Dr. Fevziye Toros tarafından yürütüldü. Araştırmaya Mersin Çıraklık Eğitim Merkezi’ne devam eden […]
Çalışma; 2002 yılı Mayıs ayında Mersin Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı öğretim elemanları Yrd. Doç. Dr. Seva Öner, Yrd. Doç. Dr. Resul Buğdaycı, Yrd. Doç. Dr. Tayyar Şaşmaz ve Ar. Gör. Dr. A. Öner Kurt ile Psikiyatri Anabilim Dalı öğretim elemanı Yrd. Doç. Dr. Fevziye Toros tarafından yürütüldü. Araştırmaya Mersin Çıraklık Eğitim Merkezi’ne devam eden 1152 çırak katıldı. Veri toplamak için; çırakların kişisel, ailesel ve çalışma yaşamı özelliklerini sorgulayan bir anket ve Çocuklar için Beck Depresyon Ölçeği (ÇBDÖ) uygulandı.
Çalışmaya katılan çırakların yüzde 83.3’ü erkek, yüzde 16.7’si kız olurken, çırakların yaş ortalamaları 17.3± 1.3 yıl ve yüzde 89.3’ü ilköğretim mezunu, ailelerinin yüzde 62.6’sının aylık geliri asgari ücretin altında ve yüzde 37.4’ünün sosyal güvencesinin olmadığı ve yüzde18.6’sında depresyon olduğu açıklandı.
Araştırmanın diğer sonuçları ise şöyle:
Depresyon oranı kız ve erkeklerde sırasıyla yüzde 26.6 ve yüzde 17.0. Kızlarda depresyon daha fazla görülse de, bu fark istatistiksel olarak anlamlı değil.
Çırakların yüzde 7.6’sı işyerinde fiziksel istismara (dayak) maruz kalmakta, işyerinde fiziksel istismara kalanlarda depresyon daha fazla görülmekte.
Çırakların yüzde 18.7’si işyerinde duygusal istismara (küfür ve alay) maruz kalırken, işyerinde duygusal istismara maruz kalanlarda depresyon daha fazla görüldüğü tespit edildi.
Çırakların yüzde 45.7’si hayatı boyunca sigarayı en az bir kez denerken, hayatı boyunca sigarayı en az bir kez deneyenelerde depresyonun daha fazla görüldüğü ortaya çıktı.
Çırakların yüzde 39.3’ü hayatı boyunca alkolü en az bir kez denerken, hayatı boyunca alkolü en az bir kez deneyenelerde depresyonun daha fazla görüldüğü tespit edildi.
Çırakların yüzde 19.4’ünün ailesinde kavga ve geçimsizlik olduğu tespit edildi. Ailesinde kavga ve geçimsizlik olanlarda depresyonun daha fazla görüldüğü ve çırakların yüzde 10.8’inin son bir yıl içinde intihar girişiminde bulunduğu tespit edildi. İntihar girişiminde bulunanlarda depresyonun daha fazla görüldüğü açıklandı.
Araştırmanın sonucuna göre, ailedeki ve işyerindeki olumsuzluklar çıraklarda depresyon riskini artırırken, koruyucu hekimlik açısından, Çıraklık Eğitim Merkezleri’nde bir psikolojik danışman istihdam edilmesinin bu riski azaltmaya katkıda bulunacağı ancak kesin çözümün; 0-18 yaş arasında çocukların çalışmasının ortadan kaldırılması olduğu ifade edildi.